احمد بن حسین بدیع الزمان همدانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بدیع الزمان همدانی، ابوالفضل احمد بن حسین بن یحیی بن سعید، ملقّب به «بدیع الزمان» یا «بدیع» از نامدارترین ادیبان عربی نویس ایرانی قرن چهارم می باشد.
او مبتکر مقامه نویسی ، است و در این فن ، در زبانهای عربی و فارسی و ترکی و عبری و... مقلّدان بسیار داشته است در ۳۵۸ در همدان متولد شد و همان جا تربیت یافت. این که بعدها در نامه ای خود را «همدان المولد، تغلب المورد و مُضر المحتد» نامیده بیانی طنزآمیز است، زیرا نمی توان «تغلبی» و در عین حال «مضری» بود؛ اما به یقین عربگرا بوده و همچون بعضی ادیبان آن عصر گرایش ضد شعوبی داشته یا به آن تظاهر می کرده است. استادِ بدیع الزمان در ادبیات عمدتاً ابن فارس بود، اما پیشرفت سریع و شگفت انگیز وی مرهون استعداد عجیب و حافظه بی نظیرش بوده است که معاصرانش شاهد جلوه های شگفت آن بوده اند.
سیر تاریخی فعالیت های همدانی
برخی بدیع الزمان را شیعه انگاشته اند، اما او شافعی مذهب و دوستدار اهل بیت بوده، حق وفای صحابه را نیز می گذارده و به سنتهای واجب عمل می کرده است، گرایش ضد معتزلی نیز داشته («المقامة المارستانیه») و به اهل حکمت و شعر و بیان تاخته است و با آن که یقیناً ایرانی بوده، آثار فارسی پدید نیاورده مگر اشعار ملمّع
علاقه به شاعری
...

پیشنهاد کاربران

بپرس