اجتهاد مطلق

[ویکی فقه] اجتهاد مطلق (متجزی). اجتهاد مطلق به توانایی استنباط هر حکم شرعی در هر باب فقهی اطلاق می شود.
اجتهاد مطلق، مقابل اجتهاد متجزی و به معنای توانایی کامل استنباط احکام شرعی در تمام ابواب فقه می باشد. به مجتهدی که دارای چنین خصوصیتی است، مجتهد مطلق می گویند.در کتاب «کفایة الاصول» آمده است:«ینقسم الاجتهاد الی مطلق و تجزّ، فالاجتهاد المطلق هو ما یقتدر به علی استنباط الاحکام الفعلیة من امارة معتبرة او اصل معتبر عقلا او نقلا فی الموارد التی لم یظفر فیها بها.. . ».
بررسی امکان یا استحاله اجتهاد مطلق
در مورد امکان یا استحاله اجتهاد مطلق، دو دیدگاه وجود دارد:
← قائلین به استحاله
...

[ویکی فقه] اجتهاد مطلق (مقید). اجتهاد مطلق به استنباط حکم شرعی به روش مستقل و بدون تبعیت از امام یک مذهب اطلاق می شود.
اجتهاد مطلق، مقابل اجتهاد مقید و از اصطلاحات اهل سنت بوده و به معنای اجتهادی است که مجتهد در انجام آن دارای یک روش اجتهادی مستقل بوده و تابع امام مذهب نیست، و احکام شرعی را طبق روش اجتهادی خاص خود استنباط می نماید؛ به چنین مجتهدی، مجتهد در اصول و فروع، گفته می شود