[ویکی فقه] اثرگذاری عقدی که به شکل فضولی انجام گرفته، متوقف بر اجازه کسی است که حق اجازه دادن دارد مانند مالک یا ولی که در حکم مالک است، لیکن پس از اجازه، در این که آثار عقد از زمان اجازه بر آن مترتب می شود- که از آن به «اجازه ناقله» تعبیر می شود- یا اجازه، کشف از صحت عقد از زمان وقوع آن می کند- که به آن «اجازه کاشفه» گویند- اختلاف است. نظر مشهور، قول دوم است.
اجازه در لغت به معنای رخصت دادن و امضاء و تنفیذ کاری است و در اصطلاح فقه به معنای امضاء کردن معامله ای است که شخص فضولی آن را انجام داده است.
اجازه مالک شرط صحت معامله
اگر کسی در مالی که مالکش نباشد بدون اجازۀ صاحب مال معامله ای با آن بکند صحّت معامله منوط به امضاء کردن آن از طرف مالک می باشد. پس اگر مالک معامله را قبول نداشته و امضاء نکند باطل خواهد بود.
اقوال در اجازه
...
اجازه در لغت به معنای رخصت دادن و امضاء و تنفیذ کاری است و در اصطلاح فقه به معنای امضاء کردن معامله ای است که شخص فضولی آن را انجام داده است.
اجازه مالک شرط صحت معامله
اگر کسی در مالی که مالکش نباشد بدون اجازۀ صاحب مال معامله ای با آن بکند صحّت معامله منوط به امضاء کردن آن از طرف مالک می باشد. پس اگر مالک معامله را قبول نداشته و امضاء نکند باطل خواهد بود.
اقوال در اجازه
...
wikifeqh: اجازه_کاشف