اجار

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

( آجار ) آجار. ( ع اِ ) ج ِ اجر، به معنی مزد.
اجار. [ اِج ْ جا ] ( ع اِ ) بام خانه. انجار. ج ، اجاجیر، اجاجرة. ( منتهی الارب ).

اجار. [ اِ ] ( ع مص ) به شدن استخوان شکسته بر کجی و ناراستی. ( منتهی الارب ). || بستن استخوان شکسته را بر کجی : اجرت العظم اَنا؛ بستم استخوان شکسته را بر کجی. ( منتهی الارب ).

اجأر. [ اَ ءَ ] ( ع ن تف ) سطبرتر. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

( آجار ) جمع اجر بمعنی مزد
سطبر تر

گویش مازنی

/ejaar/ سرشاخه ها و ترکه های بلند که با آن پرچین سازند - دنده ی بدن انسان ۳ترکه های نازک که در دیوار ساختمان کاه گلی به کار رود

پیشنهاد کاربران

در زبان ترکی به چیز نو و دست نخورده و آکبند مخصوصا پارچه ی ندوخته آجار گفته می شود.
آجار در زبان ترکی به معنی تازه و نو هست
اجار. ( "ا" با آوای زیر ) ، ( ا ) ، ( زبان مازنی ) ، شاخه های نرم و نازک درختان که برای بستن و بافتن پرچین در مازندران استفاده میشود گفته میشود.

بپرس