اثر ابگریز

اثر آبگریز. اثر آبگریز گرایش مشاهده شده از مواد غیر قطبی برای تجمع در محلول آبی و حذف مولکول های آب است. [ ۱] [ ۲] کلمه آبگریز به معنای واقعی کلمه به معنای «ترس از آب» است و تفکیک آب و مواد غیر قطبی را توصیف می کند، که پیوند هیدروژن را بین مولکول های آب به حداکثر می رساند و سطح تماس بین آب و مولکول های غیر قطبی را به حداقل می رساند. از نظر ترمودینامیک، اثر آبگریز تغییر انرژی آزاد آب در اطراف یک املاح است. [ ۳] تغییر مثبت انرژی آزاد از حلال اطراف، آبگریز بودن را نشان می دهد، در حالی که یک تغییر منفی انرژی آزاد دلالت بر آبگریزی دارد.
اثر آبگریز دلیل جداسازی مخلوط روغن و آب به دو جزء است. این اثر همچنین دارای اثرات مرتبط با زیست شناسی، از جمله: غشای سلولی و تشکیل وزیکول، تاشدگی پروتئین، قرار دادن پروتئین های پوسته ای در محیط چربی غیر قطبی و تجمع مولکول کوچک پروتئین است. از این رو اثر آبگریز برای زندگی ضروری است. [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] موادی که این اثر در آن مشاهده شده است به عنوان آبگریز شناخته می شوند.