اثایه

لغت نامه دهخدا

( اثایة ) اثایة. [ اِ ی َ ] ( ع مص ) سخن چینی کردن. ( تاج المصادر ). غمّازی کردن. سعایت. وشایت. اَثی. اِثاوه. اَثو.
اثایه.[ اُ ی َ ] ( اِخ ) موضعی میان مکه و مدینه یا چاهی نزدیک عرج که در آنجا مسجد رسول صلوات اﷲ علیه است. صاحب مراصد الأطلاع اثایه بفتح همزه آورد و گوید: موضعی است در طریق جحفة که بین آن و مدینه 25 فرسنگ است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اثایه اسم استراحتگاه میان راه مدینه و مکه، محل نماز صبح پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم در حجة الوداع می باشد.
اثایة به کسر، فتح و ضم همزه تلفظ شده است که فتح آن نام آورتر است. برخی نیز آن را «اثاثة» یا «اثانة» آورده اند. «اثایة» مکانی معروف در راه «جحفه» در فاصله ۲۵ فرسخی مدینه و حدود چهار کیلومتری راه شوسه منتهی به یمن است. این مکان حد فاصل و مرز میان دو منطقه «حجاز» و «تهامه» به شمار می آید. برخی با افزودن کلمه «آبار» (چاه های آب)، یا «شرف» به ابتدای این کلمه، آن را «آبار الاثایه» و «شرف الاثایه» معرفی کرده اند.
مسجد اثایه
در حجة الوداع آن گاه که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم برای انجام اعمال حج از مدینه به سمت مکه می رفت، نماز صبح را در این منطقه خواند و بعدها به همین سبب مسجدی در این مکان بنا شد. در همین مکان، شتر ابوبکر که مسئولیت نگهداری آن بر عهده غلام ابوبکر و حامل مواد غذایی پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم در حجة الوداع بود، گم شد و پس از مدتی یکی از صحابه آن را یافت.
اثایه در عصر حاضر
اثایه امروزه میان مسافران و بومیان به نام «بئار الشفیه»، چند چاه آب در حدود ۳۴ کیلومتری مسیجد در راه مدینه به بدر، معروف است. بعضی از این چاه ها هنوز هم آب دارند. در آن جا مسجدی نیز برای رسول خداست که گویا همان مسجد الاثایه است.
منابع
...

[ویکی حج] اَثایه مکانی است در راه جحفه که محل نماز صبح پیامبر(ص) در حجة الوداع بود. بعدها به همین مناسبت مسجدی در این مکان بناشد. این مکان استراحتگاهی در فاصله ۲۵ فرسخی شهر مدینه به سمت مکه بود. امروزه چندین چاه به نام بئار الشفیه در این مکان وجود دارد.
أَثایة به کسر، فتح و ضم همزه تلفظ شده است که فتح آن معروف تر است. برخی نیز آن را «أثاثة» یا «أثانة»آورده اند.
أثایة مکانی معروف در راه جُحفه در فاصله ۲۵ فرسخی مدینه و حدود چهار کیلومتری راه شوسه منتهی به یمن است. این مکان حد فاصل و مرز میان دو منطقه حجاز و تهامه به شمار می آید. برخی با افزودن کلمه «آبار» (چاه های آب)، یا «شرف» به ابتدای این کلمه، آن را «آبار الاثایه» و «شرف الاثایه» معرفی کرده اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس