اتو کرچمر ( به آلمانی: Otto Kretschmer ) ( ۱ مه ۱۹۱۲–۵ اوت ۱۹۹۸ ) نظامی آلمانی بود که در جریان جنگ جهانی دوم در کریگس مارینه و پس از آن در بوندس مارینه خدمت نمود.
اتو کرچمر با غرق کردن و آسیب زدن به ۵۶ کشتی دشمن با مجموع تناژ ۳۱۳٬۶۱۱ تن، موفق ترین فرمانده زیردریایی جنگ جهانی دوم به حساب می آید. [ ۱]
اتو کرچمر روز ۱ مه سال ۱۹۱۲ در هایداو در سیلزی زاده شد. [ ۲] پدرش آموزگار مدرسه بود. [ ۳] در هفده سالگی حدوداً یک سال را در بریتانیا گذراند و به زبان انگلیسی مسلط شد. ماه آوریل سال ۱۹۳۰ به عنوان ملوان دانشجو به نیروی دریایی پیوست و در عرشه ناوهای اِمدن و کُلن خدمت کرد. ماه ژانویه سال ۱۹۳۶ به رسته او - بوت منتقل[ ۲] و وارد دانشکده او - بوت در کیل با عنوان پوششی دانشکده ضدزیردریایی، شد. پس از فراغت از تحصیل ابتدا افسر دوم او - ۳۵ بود[ ۳] و سپس سال ۱۹۳۷ مدتی فرماندهی آن را بر عهده گرفت. در جریان جنگ داخلی اسپانیا با این او - بوت سواحل این کشور را گشت زد. البته هیچ شناوری در این زمان توسط او غرق نشد. [ ۲]
کرچمر در ادامه به فرماندهی او - ۲۳ از نوع ۲ب منصوب گشت. در جریان بحران سودتنلند، با فرمان مهر و موم شده، با این او - بوت کوچک بدون حمل اژدر و با هشت مین دریایی، راهی نخستین گشت دریایی خود به مقصد آب های اطراف جزیره بریتانیا شد. در ۲۵ کیلومتری پای رود هامبر مستقر بود که با حصول توافق مونیخ، پس از سه گذراندن سه روز در دریا، به همراه ۲۴ او - بوت دیگر به آلمان فراخوانده شد. به هر صورت، با تهاجم آلمان به لهستان در ماه سپتامبر سال ۱۹۳۹ و آغاز جنگ جهانی دوم، کرچمر مجدداً با مین دریایی مغناطیسی و بدون اژدر، به نزدیکی پای رود هامبر رفت اما این بار هم سه روز بعد بدون مین ریزی فرمان به بازگشت گرفت. دقیقاً هنگامی که وارد بندرگاه ویلهلمس هافن می شد هواگردهای بریتانیایی در حال حمله به ناو امدن بودند. او - بوت او با آتش توپ ضدهوایی ۲۰ میلی متری خود، هر چند کوچک، در دفع مهاجمان نقش ایفا کرد. در ادامه، کرچمر دوباره فرمان به عملیات مین ریزی[ ۴] این بار در سواحل اسکاتلند در ناحیه خور فورث، گرفت. به هر حال در این مورد مجوز حمل تعداد کمی اژدر برای استفاده در صورت لزوم پس از اتمام مین ریزی، داشت. در جریان این گشت رزمی، پس از آن که مین های خود را آزاد سازی کرد به سطح آمد و به دنبال طعمه بود که یک کشتی تجاری مشاهده شد. کرچمر هر سه اژدر خود را به سمت این شناور شلیک کرد که البته هیچ یک به آن اصابت ننمود تا با سرخوردگی به ویلهلمس هافن بازگردد. با این حال مشخص شد دیگر او - بوت ها هم در هدف قرار دادن طعمه ها دچار مشکل بوده اند. از این رو اصلاحاتی بر ساخت فنی اژدرها اعمال شد. کرچمر پس پیاده کردن خدمه آن در قایق های نجات، با شلیک یک اژدر اصلاح شده گلِن فارْگ، کرانه رو ۵۰۰ تنی بریتانیایی را به عنوان نخستین قربانی خود غرق کرد. تا پایان سال ۱۹۳۹ شمار پیروزهای او به سه کشتی، شامل دپتفورد ۴٬۱۰۱ تنی و مگنوس ۱٬۳۳۹ تنی، رسید. به منظور تقدیر از عملکرد کرچمر، نشان درجه ۲ صلیب آهنین به جهت حمله به کشتی های تجاری دشمن با اژدر و نشان درجه ۱ صلیب آهنین به جهت عملیات های مین ریزی به او اعطا شد. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاتو کرچمر با غرق کردن و آسیب زدن به ۵۶ کشتی دشمن با مجموع تناژ ۳۱۳٬۶۱۱ تن، موفق ترین فرمانده زیردریایی جنگ جهانی دوم به حساب می آید. [ ۱]
اتو کرچمر روز ۱ مه سال ۱۹۱۲ در هایداو در سیلزی زاده شد. [ ۲] پدرش آموزگار مدرسه بود. [ ۳] در هفده سالگی حدوداً یک سال را در بریتانیا گذراند و به زبان انگلیسی مسلط شد. ماه آوریل سال ۱۹۳۰ به عنوان ملوان دانشجو به نیروی دریایی پیوست و در عرشه ناوهای اِمدن و کُلن خدمت کرد. ماه ژانویه سال ۱۹۳۶ به رسته او - بوت منتقل[ ۲] و وارد دانشکده او - بوت در کیل با عنوان پوششی دانشکده ضدزیردریایی، شد. پس از فراغت از تحصیل ابتدا افسر دوم او - ۳۵ بود[ ۳] و سپس سال ۱۹۳۷ مدتی فرماندهی آن را بر عهده گرفت. در جریان جنگ داخلی اسپانیا با این او - بوت سواحل این کشور را گشت زد. البته هیچ شناوری در این زمان توسط او غرق نشد. [ ۲]
کرچمر در ادامه به فرماندهی او - ۲۳ از نوع ۲ب منصوب گشت. در جریان بحران سودتنلند، با فرمان مهر و موم شده، با این او - بوت کوچک بدون حمل اژدر و با هشت مین دریایی، راهی نخستین گشت دریایی خود به مقصد آب های اطراف جزیره بریتانیا شد. در ۲۵ کیلومتری پای رود هامبر مستقر بود که با حصول توافق مونیخ، پس از سه گذراندن سه روز در دریا، به همراه ۲۴ او - بوت دیگر به آلمان فراخوانده شد. به هر صورت، با تهاجم آلمان به لهستان در ماه سپتامبر سال ۱۹۳۹ و آغاز جنگ جهانی دوم، کرچمر مجدداً با مین دریایی مغناطیسی و بدون اژدر، به نزدیکی پای رود هامبر رفت اما این بار هم سه روز بعد بدون مین ریزی فرمان به بازگشت گرفت. دقیقاً هنگامی که وارد بندرگاه ویلهلمس هافن می شد هواگردهای بریتانیایی در حال حمله به ناو امدن بودند. او - بوت او با آتش توپ ضدهوایی ۲۰ میلی متری خود، هر چند کوچک، در دفع مهاجمان نقش ایفا کرد. در ادامه، کرچمر دوباره فرمان به عملیات مین ریزی[ ۴] این بار در سواحل اسکاتلند در ناحیه خور فورث، گرفت. به هر حال در این مورد مجوز حمل تعداد کمی اژدر برای استفاده در صورت لزوم پس از اتمام مین ریزی، داشت. در جریان این گشت رزمی، پس از آن که مین های خود را آزاد سازی کرد به سطح آمد و به دنبال طعمه بود که یک کشتی تجاری مشاهده شد. کرچمر هر سه اژدر خود را به سمت این شناور شلیک کرد که البته هیچ یک به آن اصابت ننمود تا با سرخوردگی به ویلهلمس هافن بازگردد. با این حال مشخص شد دیگر او - بوت ها هم در هدف قرار دادن طعمه ها دچار مشکل بوده اند. از این رو اصلاحاتی بر ساخت فنی اژدرها اعمال شد. کرچمر پس پیاده کردن خدمه آن در قایق های نجات، با شلیک یک اژدر اصلاح شده گلِن فارْگ، کرانه رو ۵۰۰ تنی بریتانیایی را به عنوان نخستین قربانی خود غرق کرد. تا پایان سال ۱۹۳۹ شمار پیروزهای او به سه کشتی، شامل دپتفورد ۴٬۱۰۱ تنی و مگنوس ۱٬۳۳۹ تنی، رسید. به منظور تقدیر از عملکرد کرچمر، نشان درجه ۲ صلیب آهنین به جهت حمله به کشتی های تجاری دشمن با اژدر و نشان درجه ۱ صلیب آهنین به جهت عملیات های مین ریزی به او اعطا شد. [ ۵]
wiki: اتو کرچمر