اتریش مجارستان

اتریش - مجارستان پادشاهی دوگانه ای بود که از سال ۱۸۶۷–۱۹۱۸ در اروپای مرکزی سیطره داشت. این کشور از اتحاد امپراتوری اتریش و پادشاهی مجارستان به وجود آمد.
به موجب سازش ۱۸۶۷، امپراتوری اتریش به اتریش ( سرزمین هایی که در پارلمان امپراتوری نماینده داشتند ) و مجارستان تقسیم گردید. هر دو کشور یک نخست وزیر و یک پارلمان داشتند، ولی از هر پارلمان ۶۰ نماینده به دعوت امپراتور - پادشاه، در بوداپست یا وین گرد می آمدند و مستقل از یکدیگر مسائل مشترک اتریش - مجارستان را مورد بحث قرار می دادند. [ ۳]
این سازش آلمانی زبان های ساکن اتریش و مجارها را به هم نزدیک کرد، اما موجب رضایت خاطر رومانیایی ها، اسلاوها و ایتالیایی های ساکن امپراتوری که با هم اکثریت سکنه مملکت را تشکیل می دادند، نشد. این اقوام با اصرار تمام هواخواه ایجاد حکومت فدرالیسم بودند. در خارج، اتریش با آلمان مصالحه کرد و پس از اتحاد با آن در سال ۱۸۷۹ ناحیه بوسنی و هرزگووین را گرفت. سیاست خارجی این امپراتوری متکی به اتحاد با آلمان و سپس اتحاد با ایتالیا بود و با روسیه و صربستان مخالفت می شد، چون صربستان مرکز فعالیت های خطرناک اسلاوهای امپراتوری به شمار می رفت. [ ۴]
اتریشی ها درصدد بودند با رسمیت بخشیدن به حاکمیت خود بر دو ایالت بوسنی و هرزگوین آن ها را از سلطه امپراتوری عثمانی بیرون کنند و در عین حال به این وسیله، ملی گرایان اسلاو را از اتحاد با یکدیگر دلسرد سازند. در ۲۸ ژوئن ۱۹۱۴ آرشیدوک فرانتس فردیناند ولیعهد اتریش - مجارستان و همسرش در سارایوو به دست یک متعصب صرب که تبعهٔ اتریش بود کشته شدند. در نتیجه در ۲۸ ژوئیه ۱۹۱۴ اتریش به صربستان اعلان جنگ داد که باعث آغاز جنگ جهانی اول شد. [ ۵]
با مرگ فرانتس یوزف در ۱۹۱۶، جانشین او کارل وعدهٔ اصلاحاتی در قانون اساسی را داد ولی حمایت متفقین از تجزیهٔ اتریش - مجارستان، فروپاشی آن را گریزناپذیر ساخت. معاهده های سنت ژرمن و تریانون رسماً انحلال دوگانه را تأیید کردند. [ ۳]