اتای

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

اتای. [ ] ( اِخ ) ( بمعنی عنقریب ) اول ، مرد جِتّی که هنگام یاغیگری ابشالوم وی در لشکر داود صاحب رتبه و امتیاز شده. دوم ، شخصی بن یامینی و یکی از شجاعان داود. رجوع به قاموس کتاب مقدس شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس