اِبینْگهاوس، هِرمان (۱۸۵۰ـ۱۹۰۹)(Ebbinghaus, Hermann)
روان شناس تجربی آلمانی. متأثر از کتاب مبانی روان جسم (سایکوفیزیک)۱ (۱۸۶۰) اثر گوستاو فخنر۲، اصول کمّی را در مطالعۀ فرآیندهای روانی عالی، به ویژه حافظۀ انسان به کار برد. ابینگهاوس هجاهایی بی معنی، از گروه های حرفی بی صدا ـ صدادار ـ بی صدا۳ ساخت که، به اشتباه، تصور می کرد معنایی ندارند و بنابراین تفاوتی در به خاطر سپردن آن ها نخواهد بود. او خود را موضوع تحقیق قرار داد، ساخته های فوق را برای تحقیق در یادگیری و فراموشی به کار برد، و نتایج آن را در کتاب حافظه۴ (۱۸۸۵) منتشر کرد. این نخستین پژوهش تجربی برای تفکیک عوامل اصلی ایجادکنندۀ منحنی های یادگیری۵ بود. گرچه روش های ابینگهاوس تأثیرگذار بود، بعدها صاحب نظران، به ویژه فریدریک چارلز بارتلت۶، به شدت از آن انتقاد کردند.
روان شناس تجربی آلمانی. متأثر از کتاب مبانی روان جسم (سایکوفیزیک)۱ (۱۸۶۰) اثر گوستاو فخنر۲، اصول کمّی را در مطالعۀ فرآیندهای روانی عالی، به ویژه حافظۀ انسان به کار برد. ابینگهاوس هجاهایی بی معنی، از گروه های حرفی بی صدا ـ صدادار ـ بی صدا۳ ساخت که، به اشتباه، تصور می کرد معنایی ندارند و بنابراین تفاوتی در به خاطر سپردن آن ها نخواهد بود. او خود را موضوع تحقیق قرار داد، ساخته های فوق را برای تحقیق در یادگیری و فراموشی به کار برد، و نتایج آن را در کتاب حافظه۴ (۱۸۸۵) منتشر کرد. این نخستین پژوهش تجربی برای تفکیک عوامل اصلی ایجادکنندۀ منحنی های یادگیری۵ بود. گرچه روش های ابینگهاوس تأثیرگذار بود، بعدها صاحب نظران، به ویژه فریدریک چارلز بارتلت۶، به شدت از آن انتقاد کردند.
wikijoo: ابینگهاوس،_هرمان_(۱۸۵۰ـ۱۹۰۹)