اَبْیانه ای
اَبْیانه ای از گویش های مرکزی ایران در گروه شمال شرقی رایج در ابیانه. ابیانه ای با گویش های قهرودی، جوشقانی، فریزندی، یرندی، میمه ای، سویی، کشه ای، تاری و نطنزی گروه گستردة گویش هایی را تشکیل می دهند که در فاصلة بین کاشان و نطنز رواج دارند. از ویژگی های این گویش: در همة مقوله های واژگانی بین جنس مؤنث و مذکر تمایز وجود دارد. علامت نکرة e برای مذکر و علامت ya برای مؤنث و همین طور مصوت a پایانی، که به نشانة مؤنث می آید، جنس دستوری را در ابیانه ای مشخص می کند، شمار جمع با a تعیین می شود و پسوند نکره ساز e است، مانند: yaru-e (روزی).
اَبْیانه ای از گویش های مرکزی ایران در گروه شمال شرقی رایج در ابیانه. ابیانه ای با گویش های قهرودی، جوشقانی، فریزندی، یرندی، میمه ای، سویی، کشه ای، تاری و نطنزی گروه گستردة گویش هایی را تشکیل می دهند که در فاصلة بین کاشان و نطنز رواج دارند. از ویژگی های این گویش: در همة مقوله های واژگانی بین جنس مؤنث و مذکر تمایز وجود دارد. علامت نکرة e برای مذکر و علامت ya برای مؤنث و همین طور مصوت a پایانی، که به نشانة مؤنث می آید، جنس دستوری را در ابیانه ای مشخص می کند، شمار جمع با a تعیین می شود و پسوند نکره ساز e است، مانند: yaru-e (روزی).
wikijoo: ابیانه_ای