ابومنصور بغدادی

[ویکی فقه] بَغْدادی، ابومنصور عبدالقاهر تمیمی بغدادی د ۲۹ق /۰۳۷م ، ملقب به «استاد»، متکلم ، فقیه و ریاضی دان که در فقه ، شافعی مذهب ، و در اعتقاد ، اشعری بود.
از آغاز زندگی او اطلاعات اندکی دردست است . گفته اند که زادبوم او بغداد بود، تا آن که پدر وی، ابوعبدالله طاهر بن محمد بن عبدالله بغدادی د ۸۳ق /۹۳م که مردی فرهیخته و دانش اندوخته بود، هر آنچه ازاهل و عیال و ثروت بسیار داشت ، به همراه خود برداشت و رو به نیشابور نهاد. سال ورود خاندان بغدادی به نیشابور روشن نیست ، اما می دانیم که عبدالقاهر در ۷۰ق /۸۰م در مناظره ای در ناحیه خراسان و احتمالاً در نیشابور شرکت داشته است . بر اساس برخی شواهد می توان حدس زد زمانی که عبدالقاهر از درس های شیوخ بغداد بهره برده ، حدود ۰ سال داشته است . سرانجام ، عبدالقاهر بر اثر واقعه ای که ازآن با عنوان «فتنهترکمانان » یاد کرده اند، نیشابور را به قصد اسفراین ترک کرد؛ اما چندی نگذشت که درهمان جا درگذشت و درکنار آرامگاه استادش ابواسحاق اسفراینی به خاک سپرده شد. بر اساس گزارشی از ذهبی که عبدالقاهر را در هنگام مرگ مردی کهن سال خوانده است ، احتمالاً سن او در آن زمان ، هفتاد و بیش از آن بوده است ؛ و از آن جاکه او در بغداد از ابن عدی د ۶۵ق / ۷۶م نیز حدیث شنیده بود، شاید بتوان تولد او را در حدود سال ۵۰ق /۶۱م تخمین زد.
← زندگی نامه ها
عبدالقاهر در نیشابور نیز به تکمیل تحصیلات خود پرداخت و در حلقه درس ابواسحاق اسفراینی د ۱۸ق /۰۲۷م حاضر شد و پس از استاد خویش و به خواست وی، بر مسند او تکیه زد و سالیانی به تدریس علوم پرداخت . عبدالقاهر از بسیاری استادان دیگر نیز درس آموخته ، و حدیث شنیده است که از آن میان می توان از ابواحمد عبدالله ابن عدی ، ابوبکر محمد بن حسن بن فورک ، ابوعمرو اسماعیل بن نجید ، ابوعمرو محمد ابن جعفر بن مطر و قاضی ابومحمد عبدالله بن عمر مالکی نام برد.
شاگردان
جامعیت علمی عبدالقاهر که گفته می شود ۷نوع از علوم را تدریس می کرده است، حلقه درس وی را به یکی از مهم ترین حلقه های درسی منطقه خراسان و محل توجه دانشجویان آن زمان بدل ساخته بود. از شمار شاگردان او، ابوبکر احمد بن حسین بیهقی ، ابوالقاسم قشیری و امام الحرمین جوینی پرآوازه ترند.
ویژگی ها
...