[ویکی شیعه] محمد بن اسماعیل بن عبدالجبار مشهور به ابوعلی حائری (۱۱۵۹-۱۲۱۵ یا ۱۲۱۶ق/۱۷۴۶-۱۸۰۰یا ۱۸۰۱م)، رجال شناس و فقیه امامی سدۀ سیزدهم، از شاگردان وحید بهبهانی، سیدعلی طباطبائی، سیدمحسن اعرجی کاظمی و سید محمد مهدی بحرالعلوم و صاحب کتاب منتهی المقال فی احوال الرجال است.
پدر وی مازندرانی بود اما او در کربلا زاده شد و کمتر از ۱۰ سال داشت که پدرش را از دست داد. ابوعلی، به نقل از پدرش، نسب خود را به ابن سینا رسانده است، اما چون ابن سینا فرزندی نداشته است، در صحت این انتساب تردید وجود دارد.
سال و محل درگذشت وی به روشنی معلوم نیست بر پایۀ نوشتۀ فرزندش در حاشیۀ منتهی المقال، وی در بازگشت از سفر حج در نجف (۱۲۱۶ق) در گذشت و همانجا مدفون شد اما خوانساری و خراسانی مرگ وی را در ۱۲۱۵ق و در کربلا دانسته اند و مدرس نیز تأکید کرده که او در کربلا به خاک سپرده شده است.
پدر وی مازندرانی بود اما او در کربلا زاده شد و کمتر از ۱۰ سال داشت که پدرش را از دست داد. ابوعلی، به نقل از پدرش، نسب خود را به ابن سینا رسانده است، اما چون ابن سینا فرزندی نداشته است، در صحت این انتساب تردید وجود دارد.
سال و محل درگذشت وی به روشنی معلوم نیست بر پایۀ نوشتۀ فرزندش در حاشیۀ منتهی المقال، وی در بازگشت از سفر حج در نجف (۱۲۱۶ق) در گذشت و همانجا مدفون شد اما خوانساری و خراسانی مرگ وی را در ۱۲۱۵ق و در کربلا دانسته اند و مدرس نیز تأکید کرده که او در کربلا به خاک سپرده شده است.
wikishia: ابوعلی_حائری