ابوعریش

لغت نامه دهخدا

ابوعریش.[ اَ ع َ ] ( اِخ ) ناحیتی است بحدیده یمن به شش ساعتی ساحل بحر احمر. در قدیم این ناحیت تابع حکومت یمن بود و در مائه دوازدهم امارتی مستقل داشت و1288 هَ.ق. آنگاه که دولت عثمانی ابوعریش را فتح و تسخیر کرد تابع حکومت عثمانی شد و پس از جنگ بین المللی ، انگلیسان آنجا را غصب کردند. سکنه آن شش هزار تن است.

دانشنامه آزاد فارسی

ابوعَریش
شهر و ناحیه ای واقع در منطقه عسیر تهامه، در جنوب غربی عربستان، واقع در مرز این کشور با یمن. ارتفاع آن از سطح دریا ۷۶ متر است. آب و هوای خشک دارد و ساکنانش با کشت ارزن و کنجد و استخراج و صدور نمک گذران زندگی می کنند. در اوایل قرن ۱۱ق به اشغال عثمانی ها درآمد. مدتی کوتاه زیدیه بر آن جا حکم راندند. در ۱۲۸۸ق بار دیگر به دست ترکان افتاد و در ۱۹۲۳ با انعقاد معاهدۀ لوزان از تصرف ترک ها خارج، و به عربستان سعودی منضم شد. در ۱۹۳۲ وهابی ها شهر را به آتش کشیدند. معروف ترین بناهای کهن ابوعریش، بقایای قلعۀ اشرف، و مسجدجامع است، که در قرن ۱۱ق به فرمان امام منصور بن عمادالدین ساخته شد. این ناحیه پیوسته مورد اختلاف حاکمان عربستان و یمن بوده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس