ابوعبدالله جریر بن عبدالله بجلی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] جَریرِ بْنِ عَبْدُاللّهِ بَجَلی، ابوعمرو یا ابـوعبـدالله (د ح۵۱ ـ ۵۴ق/۶۷۱ ـ ۶۷۴ م)، صحابی پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و از مردان مشهور نیمه نخست سده یک قمری است.
جریر بن عبدالله بجلی که از صحابه پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) به شمار می رود، کنیه وی ابوعمرو بود
واقدی، محمد بن سعد کاتب، الطبقات الکبری، ج۶، ص۴۶۸، ترجمه محمود مهدوی دامغانی تهران، انتشارات فرهنگ و اندیشه، ۱۳۷۴ش.
نسب او به بنی بَجیله، یکی از تیره های قبیله یمانی ازد می رسید.
کلبی، هشام، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۷۵ ـ ۳۷۶، به کوشش ناجی حسن، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.
در مورد خصوصیات ظاهری او آمده است که وی دارای قد بلندی بود؛ به صورتی که بر بالای کوهان شتر می نشست و مردی بود، زیبا و دارای کمالات که او را یوسف امت می گفتند.
مقدسی، مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ (آفرینش و تاریخ)، ج۲، ص۷۹۶، ترجمه محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران، نشر آگه، سال ۱۳۷۴ش.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس