[ویکی فقه] اسْکنْدَری ، ابوسلیمان شرف الدین داوود بن عمر بن ابراهیم ، فقیه مالکی و عارف شاذلی سده های ۷- ۸ق /۱۳-۱۴م بود.
او به ابن باخلا (یا ابن ماخلا)، و در میان پیروان طریقه شاذلیه به داوود باخلی نیز مشهور بوده است . تاریخ تولد و زادگاه او دانسته نیست ، اما از آن جا که مرید ابن عطاءالله (د ۷۰۹ق ) بوده ، و نیز به گفته ابن حجر عسقلانی ، محضر ابوالعباس مرسی (د ۶۸۶ق ) را دریافته ، می توان حدس زد که ولادت او در اواسط سده ۷ق بوده است . به گفته شعرانی او نخست به عنوان شحنه در دستگاه والی اسکندریه خدمت می کرد و از نفوذ و اعتباری ویژه برخوردار بود، تا آن جا که مجازات یا تبرئه برخی از متهمان با اشاره او انجام می گرفت . از مقدمات تحصیلات و چگونگی گرایش او به تصوف چیزی دانسته نیست ، اما چنانکه گذشت ، او مرید ابن عطاءالله (ه م ) عارف مشهور سلسله شاذلیه بود و سپس خود از بزرگان این طریقت و صاحب مقامات عالی در تصوف گردید. به گفته شعرانی ، اسکندری خواندن و نوشتن نمی دانست ، با این همه ، منوفی او را جامع بین علم ظاهر و علم باطن دانسته است .
← شاگردان
(۱) احمد ابن حجر عسقلانی ، الدرر الکامنة، حیدرآباد دکن ، ۱۳۹۳ق /۱۹۷۳م . (۲) احمد ابن عجیبه ، ایقاظ الهمم فی شرح الحکم ، قاهره ، ۱۹۸۵م . (۳) احمد ابن مبارک ، الابریز، به کوشش محمد عدنان شماع ، دمشق ، ۱۴۰۶ق /۱۹۸۶م . (۴) عمر ابن ملقن ، طبقات الاولیاء، به کوشش نورالدین شریبه ، بیروت ، ۱۴۰۶ق /۱۹۸۶م . (۵) ازهریه ، فهرست . (۶) احمد باباتنبکتی ، نیل الابتهاج بتطریز الدیباج ، به کوشش عبدالحمید عبدالله هرامه ، طرابلس ، ۱۹۸۹م . (۷) بغدادی ، ایضاح . (۸) بغدادی ، هدیه . (۹) حاجی خلیفه ، کشف . (۱۰) زرکلی ، اعلام . (۱۱) سیوطی ، بغیةالوعاة، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم ، قاهره ، ۱۳۸۴ق / ۱۹۶۴م . (۱۲) عبدالوهاب شعرانی ، الانوار القدسیة، به کوشش طه عبدالباقی سرور و محمد عیدالشافعی ، بیروت ، ۱۴۰۵ق /۱۹۸۵م . (۱۳) عبدالوهاب شعرانی ، الطبقات الکبری ، قاهره ، ۱۳۷۴ق / ۱۹۵۴م . (۱۴) ظاهریه ، خطی (تصوف ). (۱۵) ابوالوفا غنیمی ، ابن عطاءالله السکندری و تصوفه ، قاهره ، ۱۳۸۹ق /۱۹۶۹م . (۱۶) محمد عابد فاسی ، فهرس مخطوطات خزانة القرویین ، تونس ، ۱۳۹۹ق /۱۹۷۹م . (۱۷) محمد مخلوف ، شجرة النور الزکیة، قاهره ، ۱۳۵۰ق . (۱۸) محمود منوفی ، جمهرة الاولیاء، قاهره ، ۱۳۸۷ق . (۱۹) یوسف نبهانی ، جامع کرامات الاولیاء، قاهره ، ۱۳۲۹ق .
او به ابن باخلا (یا ابن ماخلا)، و در میان پیروان طریقه شاذلیه به داوود باخلی نیز مشهور بوده است . تاریخ تولد و زادگاه او دانسته نیست ، اما از آن جا که مرید ابن عطاءالله (د ۷۰۹ق ) بوده ، و نیز به گفته ابن حجر عسقلانی ، محضر ابوالعباس مرسی (د ۶۸۶ق ) را دریافته ، می توان حدس زد که ولادت او در اواسط سده ۷ق بوده است . به گفته شعرانی او نخست به عنوان شحنه در دستگاه والی اسکندریه خدمت می کرد و از نفوذ و اعتباری ویژه برخوردار بود، تا آن جا که مجازات یا تبرئه برخی از متهمان با اشاره او انجام می گرفت . از مقدمات تحصیلات و چگونگی گرایش او به تصوف چیزی دانسته نیست ، اما چنانکه گذشت ، او مرید ابن عطاءالله (ه م ) عارف مشهور سلسله شاذلیه بود و سپس خود از بزرگان این طریقت و صاحب مقامات عالی در تصوف گردید. به گفته شعرانی ، اسکندری خواندن و نوشتن نمی دانست ، با این همه ، منوفی او را جامع بین علم ظاهر و علم باطن دانسته است .
← شاگردان
(۱) احمد ابن حجر عسقلانی ، الدرر الکامنة، حیدرآباد دکن ، ۱۳۹۳ق /۱۹۷۳م . (۲) احمد ابن عجیبه ، ایقاظ الهمم فی شرح الحکم ، قاهره ، ۱۹۸۵م . (۳) احمد ابن مبارک ، الابریز، به کوشش محمد عدنان شماع ، دمشق ، ۱۴۰۶ق /۱۹۸۶م . (۴) عمر ابن ملقن ، طبقات الاولیاء، به کوشش نورالدین شریبه ، بیروت ، ۱۴۰۶ق /۱۹۸۶م . (۵) ازهریه ، فهرست . (۶) احمد باباتنبکتی ، نیل الابتهاج بتطریز الدیباج ، به کوشش عبدالحمید عبدالله هرامه ، طرابلس ، ۱۹۸۹م . (۷) بغدادی ، ایضاح . (۸) بغدادی ، هدیه . (۹) حاجی خلیفه ، کشف . (۱۰) زرکلی ، اعلام . (۱۱) سیوطی ، بغیةالوعاة، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم ، قاهره ، ۱۳۸۴ق / ۱۹۶۴م . (۱۲) عبدالوهاب شعرانی ، الانوار القدسیة، به کوشش طه عبدالباقی سرور و محمد عیدالشافعی ، بیروت ، ۱۴۰۵ق /۱۹۸۵م . (۱۳) عبدالوهاب شعرانی ، الطبقات الکبری ، قاهره ، ۱۳۷۴ق / ۱۹۵۴م . (۱۴) ظاهریه ، خطی (تصوف ). (۱۵) ابوالوفا غنیمی ، ابن عطاءالله السکندری و تصوفه ، قاهره ، ۱۳۸۹ق /۱۹۶۹م . (۱۶) محمد عابد فاسی ، فهرس مخطوطات خزانة القرویین ، تونس ، ۱۳۹۹ق /۱۹۷۹م . (۱۷) محمد مخلوف ، شجرة النور الزکیة، قاهره ، ۱۳۵۰ق . (۱۸) محمود منوفی ، جمهرة الاولیاء، قاهره ، ۱۳۸۷ق . (۱۹) یوسف نبهانی ، جامع کرامات الاولیاء، قاهره ، ۱۳۲۹ق .
wikifeqh: شرف الدین _داوود_بن _عمر_اسکندری