ابوزید تاجوری

[ویکی فقه] تاجوری، ابوزید عبدالرحمان بن محمد بن احمد مغربی طرابلسی، مشهور به تاجوری (سدۀ ۱۰ق/۱۶م)، فقیه مالکی و عالم علم میقات می باشد.
زادگاه وی احتمالاً تاجوره، در حومه شرقی طرابلس غرب (پایتخت کنونی جمهوری لیبی ) یا محله باب تاجورۀ این شهر (دروازۀ شرقی طرابلس) بوده است.
تحصیل و تدریس
شاگرد نامدارش بدرالدین قرافی (ه م) در کتاب توشیح الدیباج آورده است که تاجوری از شمس الدین لقانی (د ۹۳۵ق/ ۱۵۲۹م) و برادرش ناصرالدین لقانی (د ۹۵۸ق/ ۱۵۵۱م) فقه آموخت. وی در روزگار سلطان سلیمان قانونی (حک ۹۲۶-۹۷۴ق/۱۵۲۰-۱۵۶۶م) به «روم» (متصرفات عثمانی در آسیای صغیر و شبه جزیرۀ بالکان) سفر کرد. در این روزگار زبان ترکی را فرا گرفت، هرچند که بدین زبان، مگر به ضرورت سخن نگفت. پس از آن به قاهره رفت و در مدرسه عینیه در نزدیکی الازهر به تدریس التهذیب برادعی، رساله ابن ابی زید و الموطأ مالک ــ که علاقه بسیار بدانها داشت ــ مشغول شد.
تاریخ ولادت و درگذشت
وی ظاهراً درحدود سال ۹۶۰ق/ ۱۵۵۳م درگذشت. حاجی خلیفه تاریخ تألیف مقدمة التوتیة (یا رسالة فی فصول الاربع) تاجوری را۹۹۹ق/۱۵۹۱م دانسته است که برخی آن را به عنوان سال مرگ وی پذیرفته اند؛ زوتر در میان دست نوشته های آثار وی اشاراتی به سال ۹۸۱ق/ ۱۵۷۳م را یافته است. اما این تاریخ ها باتوجه به تاریخ نگارش توشیح الدیباج نادرست می نماید. باتوجه به سال مرگ شمس الدین لقانی و درنظر داشتن این نکته که این دو برادر دست کم در سالهای پایان عمر در قاهره به تدریس مشغول بوده اند، می توان حدس زد که تاجوری در حدود سال ۹۱۵ق/ ۱۵۰۹م زاده شده، از دوران نوجوانی در مصر تحت سلطۀ عثمانی می زیسته، و پس از مسافرت به دیگر متصرفات این امپراتوری، به مصر بازگشته، و در نیمه دوم سدۀ ۱۰ق درگذشته است.
آثـار
...