ابودلامه
لغت نامه دهخدا
ابودلامه. [ اَ دُ م َ ] ( اِخ ) زندبن جون کوفی. شاعر مخضرمی ( مخضرمی الدولتین )، از موالی بنی اسد، ندیم سفاح و منصور و مهدی است. صاحب نوادر و حکایات و ادب و نظم ، و طبعاو بمجون و فکاهه مائل است. وفات وی به سال 160 یا 170 هَ. ق. روی داد. و صاحب حبیب السیر فوت او را161نوشته است. رجوع به معجم الادباء یاقوت ج 4 ص 220 شود.
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
ابو دُلامه زند بن جَوْن ( ؟ - ۷۷۷م ) شاعر حبشی اصل کوفی و مخضرم بود. او در شاعری نبوغ یافت و به عباسیان پیوست، نزد ابوالعباس سفاح و منصور و مهدی. در شعرهایش طنز و ظرافتی بود و گه گاه به زندقه متهم می شد. در مدح، رثا، عتاب و هجو مهارت داشت و خود را نیز هجو نمود. [ ۱] [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: ابودلامه
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید