[ویکی فقه] ابوبکر محمّد بن ثابت بن حسن خجندی، از علماء و فقهای مشهور شافعیان و نخستین شخص از خاندان خجندی است که در در قرن پنجم هجری به اصفهان آمد.
ابوبکر صدرالدین محمد بن ثابت بن حسن خجندی اصفهانی، نخستین فرد خاندان خجندیان بود که به اصفهان آمد و در نهایت به امامت شافعیان شهر رسید. وی ابتدا در مرو به سر می برد، و در آن جا تدریس و موعظه می کرد. خواجه نظام الملک طوسی وزیر معروف سلجوقیان او را به اصفهان دعوت کرد تا در مدرسه نظامیّه که آن را صدریّه نامیده بود، تدریس کند. پس از مدّتی خجندی، ریاست شافعیان اصفهان را هم بر عهده گرفت. محمدبن ثابت فقه و حدیث را علاوه بر پدرش، از علمایی چون ابوالحسن علی بن احمد استرآبادی، عبدالصمد بن نصر عاصمی و ابوسهل احمد بن علی ابیوردی آموخته بود. وی شاگردان بسیاری داشت که از آن جمله است ابوعلی حسن بن سلیمان اصفهانی و ابوعبداللّه بن سعد و قاضی امام ابوالعبّاس احمد بن سلامه بن عبیداللّه، معروف به ابی الرّطبی ابوبکر خجندی در سال ۴۸۳ق وفات یافت. از تالیفات او می توان به روضة المناظر و زواهر الدّرر اشاره کرد.
ابوبکر صدرالدین محمد بن ثابت بن حسن خجندی اصفهانی، نخستین فرد خاندان خجندیان بود که به اصفهان آمد و در نهایت به امامت شافعیان شهر رسید. وی ابتدا در مرو به سر می برد، و در آن جا تدریس و موعظه می کرد. خواجه نظام الملک طوسی وزیر معروف سلجوقیان او را به اصفهان دعوت کرد تا در مدرسه نظامیّه که آن را صدریّه نامیده بود، تدریس کند. پس از مدّتی خجندی، ریاست شافعیان اصفهان را هم بر عهده گرفت. محمدبن ثابت فقه و حدیث را علاوه بر پدرش، از علمایی چون ابوالحسن علی بن احمد استرآبادی، عبدالصمد بن نصر عاصمی و ابوسهل احمد بن علی ابیوردی آموخته بود. وی شاگردان بسیاری داشت که از آن جمله است ابوعلی حسن بن سلیمان اصفهانی و ابوعبداللّه بن سعد و قاضی امام ابوالعبّاس احمد بن سلامه بن عبیداللّه، معروف به ابی الرّطبی ابوبکر خجندی در سال ۴۸۳ق وفات یافت. از تالیفات او می توان به روضة المناظر و زواهر الدّرر اشاره کرد.
wikifeqh: محمّد_بن_ثابت_بن_حسن_بن_علی_خجندی