ابوالمظفّر ابیوردی (۴۴۰ـ۵۰۷ق)
شاعر و مورخ ایرانی . در جوانی نزد علمای مشهوری چون عبدالقادر جرجانی درس خواند و از ابوالمعالی جوینی حدیث شنید. در شعر نظام الملک را ستوده است . در ۴۸۰ق به بغداد رفت و کتابدار مدرسۀ نظامیه شد. در بغداد از مداحان المقتدی و المستظهر عباسی شد. در ۴۹۳ ق از بغداد به همدان رفت . چندی در اصفهان درس گفت و در همان شهر درگذشت . وی در علم انساب مهارت داشت . کتابی در تاریخ ابیورد و نسا داشته که باقی نمانده است . از دیگر آثارش : دیوان ابیوردی (بیروت ، ۱۴۰۷ق)؛ زادالرفاق؛ المختلف و المؤتلف؛ کتاب کبیر فی الانساب.
شاعر و مورخ ایرانی . در جوانی نزد علمای مشهوری چون عبدالقادر جرجانی درس خواند و از ابوالمعالی جوینی حدیث شنید. در شعر نظام الملک را ستوده است . در ۴۸۰ق به بغداد رفت و کتابدار مدرسۀ نظامیه شد. در بغداد از مداحان المقتدی و المستظهر عباسی شد. در ۴۹۳ ق از بغداد به همدان رفت . چندی در اصفهان درس گفت و در همان شهر درگذشت . وی در علم انساب مهارت داشت . کتابی در تاریخ ابیورد و نسا داشته که باقی نمانده است . از دیگر آثارش : دیوان ابیوردی (بیروت ، ۱۴۰۷ق)؛ زادالرفاق؛ المختلف و المؤتلف؛ کتاب کبیر فی الانساب.
wikijoo: ابوالمظفر_ابیوردی