ابوالفتح علی بن محمد بستی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابوالفتح، علی بن محمّد از شاعران و منشیان معروف قرن چهارم بود که در شهر بست حدیث و فقه و ادب آموخت.
بُستی، ابوالفتح، علی بن محمّد از شاعران و منشیان معروف قرن چهارم. در بُست متولّد شد. همانجا حدیث و فقه و ادب آموخت. شاگرد ابن حبان محدث بود و محدّثی دیگر به نام خطابی (متوفی ۳۸۸) با او دوستی داشت.
پیرو مذهب شافعی بود و در جوانی کاتب بایتوز، امیر بست گردید و چون در ۳۶۷ شهر به دست سبکتگین افتاد شاعر نیز به امیر فاتح پیوست.
بستی قبلاً نیز از نویسندگان دولت سامانی بود و بعدها در دستگاه یمین الدوله محمود نیز خدمت کرد و در ۴۰۰ یا ۴۰۱، در شهر اوزجند، در حالی که مورد بی مهری محمود واقع شده بود، تبعیدی وار درگذشت.
ثعالبی در یتیمة ادهر او را بسیار ستوده و در تجنیس، صاحب طریقه مخصوص دانسته است
در مقام ادبی او این بس که صاحب خزانه الخیال وی را همطراز ابواسحاق صابی شمرده و معتقد است که هر کس خواهد که بر گنجینه های جناس راه یابد، ناگزیر باید در رسائل ابواسحاق صابی و اشعار ابوالفتح بستی تتبع کند.
← دیوان اشعار بستی
(۱) عبدالملک بن محمد ثعالبی، یتیمة الدهر، چاپ مفید محمد قمیحه، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
(۲) محمد مؤمن بن محمد قاسم جزایری شیرازی، خزانة الخیال، قم ۱۳۹۳.
(۳) محمد مرسی الخولی، ابوالفتح البُستی، حیاته و شعره، بیروت ۱۹۸۰.
(۴) حیاة الحیوان الکبری '، محمدبن موسی دمیری، قاهره ۱۳۸۳/۱۹۶۳.
(۵) خیرالدین زرکلی، الاعلام، بیروت ۱۹۸۶.
(۶) فؤاد سزگین، تاریخ التراث العربی، نقله الی العربیة عرفه مصطفی، ریاض ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
(۷) محمدعلی مدرّس تبریزی، ریحانة الادب، تهران ۱۳۶۹ ش.
(۸) نامه دانشوران ناصری، قم (تاریخ مقدمه ۱۳۳۸ ش).
(۹) احمد هاشمی، جواهرالادب فی ادبیات و انشاء لغة العرب، مصر ۱۳۸۴/۱۹۶۴.

پیشنهاد کاربران

بپرس