ابوالحسن بن محمدکاظم صفای جاجرمی اصفهانی

[ویکی فقه] ابوالحسن بن محمدکاظم صفای جاجرمی اصفهانی، از دانشمندان و ادبای قرن سیزدهم هجری در اصفهان بوده است.
ملاّ ابوالحسن جاجرمی خراسانی متخلّص به «صفا» فرزند ملاّمحمّدکاظم متخلّص به «اداء»، عالم فاضل کامل، شاعر ادیب بارع، از دانشمندان و ادبای قرن سیزدهم هجری. وی پس از تحصیل معقول و منقول، در تهران، معلّم محمّدتقی میرزا قاجار بوده، و سپس به اصفهان آمده، و در آن جا ساکن شده است. در سرودن شعر فارسی، عربی و ترکی استاد، و در علوم مختلف، مهارت داشته، و عمر را به تحقیق و تالیف سپری نموده است.
علیزاده، حسین، مشاهیر جاجرم، ج۱، ص۱۰۹.
این کتب و رساله ها از آثار او است:۱. اخلاق الاولیاء؛ منظومه فارسی خطاب به فرزندش نصراللّه که در سال ۱۲۳۹ سروده،
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه: الکرام البرره فی القرن الثالث بعد العشره، ج۱، ص۳۶۵.
۱. ↑ علیزاده، حسین، مشاهیر جاجرم، ج۱، ص۱۰۹.۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۱۵۸.۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه: الکرام البرره فی القرن الثالث بعد العشره، ج۱، ص۳۶۵.۴. ↑ مرکز اسناد دانشگاه تهران، فهرست مرکزی دانشگاه تهران، ج۹، ص۱۴۶۱.۵. ↑ مرکز اسناد دانشگاه تهران، فهرست مرکزی دانشگاه تهران، ج۱۰، ص۱۶۲۸.۶. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۵، ص۱۹۶.۷. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذّریعه الی تصانیف الشیعه، ج۲۵، ص۲۸۸.
...