ابن مکی ابوحفص عمر بن خلف صقلی

[ویکی فقه] ابن مَکّی ، ابوحفص عمر بن خلف بن مکی صِقِلّی (د ۵۰۱ق / ۱۱۰۸م )، لغوی ، نحوی ، فقیه ، خطیب و شاعر بود.
در بعضی منابع نسبتهای حمیری ، مازری و قرطبی نیز به دنبال نام وی آمده است .
ابن دحیه ، عمر، المطرب ، ج۱، ص۸۹، به کوشش طه حسین ، قاهره ، ۱۳۷۴ق /۱۹۵۵م .
وی نیمی از عمر خود را در صقلیه (سیسیل ) گذرانید و در سالهای آخر اقامتش در آن جا به قضا اشتغال داشت . به هنگام سقوط صقلیه به دست نورمانها، همزمان با ابن جراس (حواس ) آخرین امیر مسلمان صقلیه ، آنجا را به قصد تونس ترک کرد.
ابن خلدون ، العبر، ج۴، ص۴۵۰.
ابن مکی در تونس علاوه بر سمت قضا منصب خطابت را نیز برعهده گرفت .
عمادالدین کاتب ، محمد، خریدة القصر (قسم شعراء المغرب )، ج۱، ص۱۰۶، به کوشش محمد مرزوقی و دیگران ، تونس ، ۱۹۶۶م .
...