ابن مستوفی

لغت نامه دهخدا

ابن مستوفی. [ اِ ن ُ م ُ ت َ ] ( اِخ ) شرف الدین ابوالبرکات مبارک بن احمد اربلی. مورخ ، ادیب و شاعر. مولد او به اربل و همانجا پرورش یافت و ملک معظم مظفرالدین فرماندار اربل او را وزارت خویش داد ( 629 هَ.ق. ). پس از وفات او آنگاه که مستنصر خلیفه اربل را بتصرف آورد انزوا گزید. و وقتی که مغولان اربل را فتح کردند ( 634 ) او بموصل هجرت کرد و تا آخر عمر بدانجا ببود. او راست : کتابی در تاریخ اربل در چهار مجلد و خود دیوانی داشته و نیز دیوان متنبی و ابوتمام را در ده جلد شرح کرده است. و صاحب روضات گوید کتاب نصیحةالملوک غزالی را وی از فارسی به عربی ترجمه کرده است. مولد او به سال 564 و وفات در 637 بوده است.

فرهنگ فارسی

ادیب و شاعر مولد او به اربل

پیشنهاد کاربران

بپرس