ابن مازه عبدالعزیز

دانشنامه آزاد فارسی

ابن مازه، عبدالعزیز (قرن ۵ و اوایل قرن ۶ق)
(ملقب به بُرهان الدّین ، صدر کبیر، صدر ماضی و ابوالصدور) فقیه و عالم و بنیانگذار خاندان آل برهان یا بنی مازه . وی پیشوای دینی مردم بخارا بود . تسلط وی بر فقه حنفی سبب شد تا به لقب «ابوحنیفۀ ثانی » و «بحرالعلوم » مفتخر شود. عبدالعزیز و اخلافش به دلیل برخورداری از ثروت و نفوذ اجتماعی بسیار، مستقلاً به اعمال قدرت ، در خارج از حوزۀ اقتدار دینی خود می پرداختند چراکه امامت مسلمانان در ماوراءالنهر با مذهب حنفی بود. چنان که با نیروهای غیردینی ترکان حاکم ، کشمکش داشتند. سنجر سلجوقی در ۴۹۵ق، به وی لقب «صدر» داد، او را جانشین پیشوای مذهبی صفاری و حاکم بخارا کرد. همچنین خواهر خویش را به عقد عبدالعزیز درآورد. پس از وی، القاب «صدر جهان» و «صدر الصدور» بر بیشتر جانشینانش اطلاق شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس