ابن فرحون

لغت نامه دهخدا

ابن فرحون. [ اِ ن ُ ف َ ] ( اِخ ) ابراهیم بن علی بن ابی القاسم بن محمدبن فرحون یعمری. فقیه و مورخ مالکی. اصل خاندان او از قریه اُیان از اعمال جیان اندلس است و مولد او بشهر مدینه بوده است. اساتید او گذشته از پدر و عم ، ابومحمد شرف الدین اسنوی و جمال الدین دمنهوری و محمدبن عرفه است. در 792 هَ.ق.بزیارت خانه و از آنجا به مصر رفته و همان سال سفری به دمشق کرده و در 793 بمقام قضای شهر مدینه منصوب شده است. او مردی پارسا بوده و بیشتر بتلاوت قرآن و ادعیه وقت می گذاشته است. وفات او به سال 799 بوده است. او راست : تبصرةالحکام فی اصول الاقضیة. مناهج الاحکام در فقه مالکی. الدیباج المذهب فی معرفة اعیان علماءالمذهب که آنرا طبقات المالکیه و طبقات علماءالعرب نیز نامند و در آن شرح حال 630 تن از فقهای مالکی آمده است ودر فاس و هم قاهره به طبع رسیده است. دررالغواص فی محاضرةالخواص در مشکلات فقه مالکی. تسهیل المهمات فی شرح جامعالامهات و آن شرح کتاب ابن حاجب است در فقه.

فرهنگ فارسی

فقیه و مورخ مالکی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن فَرْحون، عنوان افراد خاندانی از فقها و علمای مالکی ساکن مدینه می باشد.
اینان از آن جهت که نسبشان به بنی یَعْمَر- از شاخه های قبیله کنانه - می رسد، یعمری نیز خوانده می شدند. ظاهراً اصل این خاندان از حوالی جَیّان اندلس بود که از آن جا به تونس و سپس به مدینه نقل مکان کرده اند.
افراد خاندان
افراد شناخته شده این خاندان عبارتند از:
← علی بن محمد بن فرحون
(۱) ابن حجر عسقلانی احمد، الدرر الکامنة، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۴ق/ ۱۹۷۴م.(۲) ابن فرحون ابراهیم، الدیباج المذهب، به کوشش محمد احمدی ابوالنور، قاهره، ۱۹۷۲-۱۹۷۶م.(۳) ابن قاضی شهبه، تاریخ، به کوشش عدنان درویش، دمشق، ۱۹۷۷م.(۴) ابوالاجفان محمد و عثمان بطبخ، فهرست مآخذ تحقیق درباره درة الغواص ابن فرحون، بیروت، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۵م.(۵) بابا تنبکتی احمد، «نیل الابتهاج»، در حاشیة الدیباج المذهب ابن فرحون، قاهره، ۱۳۵۱ق.(۶) حجی محمد، فهرس الخزانة العلمیة الصبیحیة بسلا، کویت، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۵م.(۷) سخاوی عبدالرحمان، التحفة اللطیفة، به کوشش اسعد طرابزونی حسینی، قاهره، ۱۳۹۹ق/۱۹۷۹م.(۸) سمعانی عبدالکریم، الانساب، حیدرآباد دکن، ۱۴۰۲ق/۱۹۸۲م.(۹) سید، فهرست نسخ خطی.(۱۰) صفدی خلیل، اعیان العصر، نسخة عکسی موجود در کتابخانة مرکز.(۱۱) مجلة معهد المخطوطات العربیة، قاهره، ۱۳۷۹ق/۱۹۵۹-۱۹۶۰م.(۱۲) مخطوطات المکتبة العباسیة فی البصرة، بیروت، ۱۴۰۷ق/ ۱۹۸۶م.(۱۳) مخلوف محمد، شجرة النور الزکیة، بیروت، ۱۳۵۰ق.(۱۴) وکیل مختار، فهرست المخطوطات المصورة (التاریخ)، قاهره، ۱۳۹۰ق/۱۹۷۰م.(۱۵) لوکا، کاتالوگ نسخ خطی عربی، ۱۹۶۸.

پیشنهاد کاربران

بپرس