ابن عراقی ابوزرعه ولی الدین احمد بن عبدالرحیم

[ویکی فقه] اِبْن ِعِراقی ، ابوزرعه ولی الدین احمد بن عبدالرحیم (۳ ذیحجه ۷۶۲-۲۷ شعبان ۸۲۶ق /۴ اکتبر ۱۳۶۱-۶ اوت ۱۴۲۳م )، فقیه و قاضی شافعی مصری بود.
پدرش عالم مشهور حدیث ، حافظ زین الدین عراقی است .ابن عراقی در قاهره متولد شد
سخاوی، محمد، الضوء اللامع ، ج۱، ص۳۳۷، قاهره ، ۱۳۵۳ق .
پدر از کودکی مشوق او در تحصیل علم بود و او را در دمشق در مجالس درس شاگردان فخرالدین ابن بخاری و فخرالدین ابن عساکر و دیگر محدثان شرکت داد و پس از چندی به قاهره بازگرداند.
ابن فهد، محمد، «لحظ الالحاظ»، ذیل تذکرة الحفاظ ذهبی ، ج۱، ص۲۸۴- ۲۸۵، حیدرآباد دکن ، ۱۴۰۰ق /۱۹۸۰م .
پس از درگذشت پدر مشاغل او را عهده دار شد و در جامع طولونی و مدارس دیگر تدریس فقه و حدیث را آغاز کرد و بعد از درگذشت همام الدین ، شیخ مدرسه جمالیه ، به جانشینی او برگزیده شد.در دهه ۹۰ به نیابت قاضی عمادالدین کرکی منصوب گردید و مدت ۲۰ سال در این مقام باقی ماند.در ۸۲۳ق برای به جای آوردن مناسبک حج به مکه رفت و در حرمین به تدریس پرداخت .پس از وفات قاضی جلال الدین بلقینی (۸۲۴ق ) از سوی ملک ظاهر به قاضی القضاتی برگزیده شد.
وفات
...