ابن عبدالدائم

[ویکی فقه] اِبْن ِعَبْدُالدائِم ، ابوالعباس احمد بن عبدالدائم بن نعمة بن احمد مقدسی فندقی (۵۷۵ - ۶۶۸ق /۱۱۷۹-۱۲۷۰م )، ملقب به زین الدین ، محدّث و فقیه حنبلی و ناسخ بود.
وی در شام در منطقه فندق الشیوخ ِ نابلس متولد شد و برای استماع حدیث و فراگیری فقه از بزرگان سفر های متعدّدی کرد.
اساتید وی
از جمله در دمشق از یحیی بن محمود ثقفی و ابومحمد عبدالرحمان خِرَقی ، در بغداد از مشایخی همچون ابوالفرج ابن جوزی و ابوالفرج عبدالمنعم بن عبدالوهاب بن کلیب و در مصر از ابوالقاسم هبةالله بن علی بوصیری حدیث شنید وی همچنین از ابوالفضل طوسی معروف به خطیب موصل ، ابوالفتح ابن شاتیل و نصرالله قزّاز اجازه روایت دریافت کرد و از ابن صدقه حرانی صحیح مسلم را شنید، و از موفق الدین فقه آموخت
شاگردان ابن عبدالدائم
جمع کثیری از سرزمین های مختلف برای استماع حدیث به سوی او شتافتند و کسان بسیاری از او حدیث فراگرفته و روایت کرده اند که از آن میان ابن فرح اشبیلی ، قطب الدین یونینی ، ابن تیمیه ، نجم الدین ابن صصری، تقی الدین ابن دقیق العید و شرف الدین دمیاطی قابل ذکرند
مهارت در نوشتن
...