ابن شرف

لغت نامه دهخدا

ابن شرف. [ اِ ن ُ ش َ رَ ] ( اِخ ) محمدبن سعید قیروانی. یکی از فحول شعرای اندلس. او را با ابن رشیق شاعر مهاجات و مشاجره بوده است. از اوست : کتاب ابکارالافکار در ادب ، منظوم و منثور و بعض کتب دیگر.

فرهنگ فارسی

یکی از فحول شعرای اندلس

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِشَرَف ، ابوالفداء عمادالدین اسماعیل بن ابراهیم بن محمد بن علی قدسی یا مقدسی (۷۸۲ یا ۷۸۳-۸۵۲ق /۱۳۸۰ یا ۱۳۸۱- ۱۴۴۸م )، ادیب ، حساب دان و فقیه شافعی بود.
ابن شرف در بیت المقدس زاده شد و همان جا پرورش یافت . حدیث و علوم قرآنی را نزد استادانی چون ابوالخیر بن علائی و علم حساب و اوقات و فرائض را نزد شهاب الدین احمد بن هائم آموخت و از کسانی چون شمس الدین احمد قلقشندی و شمس الدین محمد برماوی و حسن بن علی خطیبی ابیوردی استفاده کرد و در آن فنون مهارت تمام یافت . ابن شرف احتمالاً پس از ۸۱۴ق / ۱۴۱۱م به قصد حج از فلسطین بیرون شد و پس از زیارت کعبه به قاهره رفت و رحل اقامت افکند. گویا نخست مدتی در دمشق ماند زیرا علیمی از او به عنوان «معید» مدرسه صالحیه یاد کرده است و از همین عنوان «معید» می توان دانست که وی در تاریخی به آنجا رفته که هنوز به مراحل تکامل علمی نرسیده بوده است .
وضعیت معاش
ابن شرف در قاهره چنان دچار تنگدستی شد که به ناچار شبانه به فروختن خربزه پرداخت ، اما قاضی مصر ولی الدین احمد بن عبدالرحیم عراقی که از این معنی آگاه شد، ابن شرف را جهت تعلیم و تربیت نوادگان خود به خدمت گرفت . ابن شرف در این مقام نیز از محضر ولی الدین عراقی و دانشمندانی چون عبدالرحمان جلال الدین بلقینی عسقلانی بهره مند شد.
شاگردان ابن شرف
در همان ایام (۸۲۰ق /۱۴۱۷م ) به تربیت و تعلیم شاگردانی چون شرف الدین یحیی بن محمد مناوی پرداخت و برخی از اصحاب ولی الدین عراقی نزد او علم آموختند و آثار ابن هائم در حساب را نزد او خواندند. ابن شرف مدتی بعد به زادگاه خود بیت المقدس بازگشت و به عنوان یکی از پیشوایان آن دیار به تدریس پرداخت و شاگردانی چون ابن حسّان و ابن ابی شریف و بقاعی تربیت کرد و سرانجام در همان جا درگذشت و در مقبره الساهره بیت المقدس به خاک سپرده شد .
القاب وی
...

پیشنهاد کاربران

بپرس