ابن شاذان

لغت نامه دهخدا

ابن شاذان. [ اِ ن ُ ] ( اِخ ) ابومحمد فضل بن شاذان بن جلیل یا خلیل نیشابوری. وفات 260 هَ.ق. محدث و فقیه شیعی. پدر او شاذان نیز از فقهای شیعه است. ابن شاذان بیشتر در نشابور میزیسته. عبداﷲبن طاهر امیر خراسان بجرم تشیع او را نفی کرده و در سال 260 به بیهق بوده ، وقتی که خوارج در خراسان طغیان کردند فضل از بیم آنان از آنجا بیرون رفت و از رنج راه بیمار شده درگذشت. بیش از صدوهشتاد کتاب داشته ، و عمده آنها در رجال نجاشی مذکور است. در خاندان ابن شاذان بسیاری از علما و محدثین بوده اند، و چون نزد فقها ابن شاذان مطلق گفته شود مراد فضل بن شاذان است.

ابن شاذان. [ اِ ن ُ ] ( اِخ ) احمد.پیش از خواجه نظام الملک وزارت الب ارسلان داشته است.

ابن شاذان. [ اِ ن ُ ] ( اِخ ) ابوالحسن محمدبن احمدبن علی بن حسن بن شاذان قمی. محدث شیعی در مائه چهارم هجری. از ابن بابویه و دیگران روایت کرده و ابن قولویه خال او بود. تاریخ وفات اونیامد ولیکن در سال 402 هَ.ق. بمکه بوده و کراجکی در این سال از او حدیث شنیده است و سی وهشت سال قبل از آن در سال 374 در کوفه میزیسته و بتحصیل علم حدیث اشتغال داشته است. او راست کتابی در مناقب امیرالمؤمنین علی علیه السلام. پدر او احمدبن علی نیز از محدثین و علمای شیعه است. او راست : کتاب زادالمسافر و امالی. ( از روضات ) ( از رجال ابوعلی ) ( از رجال نجاشی ).

فرهنگ فارسی

محدث شیعی در مائه چهارم

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابن شاذان (ابهام زدایی). ابن شاذان ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • فضل بن شاذان ازدی نیشابوری ، اِبْن ِ شاذان ، ابومحمد فضل بن شاذان بن خلیل اَزْدی نیشابوری (د ۲۶۰ق / ۸۷۴م )، متکلم و فقیه امامی • محمد بن شاذان نعیمی نیشابوری، از جمله وکلای امام حسن عسکری (علیه السلام) • ابن شاذان محمد بن احمد قمی، اِبْن شاذان ، محمد بن احمد بن علی بن حسن قمی (ح ۳۳۵- ح ۴۲۰ق /۹۴۶-۱۰۲۹م)، فقیه و محدث امامی• ابن شاذان حسن بن احمد بزاز، اِبْن ِ شاذان ، ابوعلی حسن بن احمد بن ابراهیم بن حسن بن محمد ابن شاذان بزاز (۳۳۹- ۴۲۵ق /۹۵۰-۱۰۳۴م )، محدّث اشعری و حنفی بغدادی
...

[ویکی شیعه] ابن شاذان (ابهام زدایی). ابن شاذان در این ویکی می تواند اشاره به دو مدخل ذیل باشد:

پیشنهاد کاربران

بپرس