ابن سناءالملک

لغت نامه دهخدا

ابن سناءالملک. [ اِ ن ُ س َ ئِل ْ م ُ ] ( اِخ ) قاضی ابوالقاسم سعیدبن هبةاﷲ. وفات 608 هَ.ق. شاعر مشهور مصری. در حدیث شاگرد ابوطاهر احمدبن محمد سلفی اصفهانی. دیوان شعر و منشآت او معروف و او را ثروتی وافر بوده است. کتاب الحیوان جاحظ را به نام روح الحیوان ملخص کرده و دیوانی نیز به نام دارالطراز دارد.

دانشنامه عمومی

ابن سَناء المُلک ( ۱۱۵۰ - ۱۲۱۲م ) ( نسب: هبةالله بن جعفر ) کاتب و شاعر مصری بود که نزد ایوبی ها جایگاهی داشت و فارسی را خوب می دانست. [ ۱]
• دارالطّراز: دربرگیرندهٔ موشحات اوست.
• روح الحیوان: چکیده ای از الحیوان نوشتهٔ جاحظ
عکس ابن سناءالملکعکس ابن سناءالملکعکس ابن سناءالملکعکس ابن سناءالملکعکس ابن سناءالملکعکس ابن سناءالملک
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس