ابن سمره ابوالخطاب عمر بن علی جعدی

[ویکی فقه] اِبْن ِ سَمُره ، ابوالخطاب عمر بن علی بن سَمُرة بن حسین بن سَمُرة جعدی (۵۴۷ - پس از ۵۸۶ق /۱۱۵۲- پس از ۱۱۹۰م )، فقیه و مورخ یمنی می باشد.
نسبت جعدی از جعدة بن کعب بن ربیعة گرفته شد که نسبش به مَعَد بن عدنان می رسد.
ابن سمره ، عمر، طبقات فقهاء الیمن ، ج۱، ص۱-۲، به کوشش فؤاد سید، قاهره ، ۱۹۵۷م .
نزد گروهی از جمله مسعود بن حسّان بن حرب جعدی فقیه معروف به ابن مهندین ، اصواب بن تهامی و سعید بن عمرو بن موسی جرادی قرآن آموخت و فقه را از علی بن احمد یهاقری ، زید بن عبدالله همدانی و سالم بن مهدی اخفری فرا گرفت و از احمد بن محمد ابن زیدبن حسان نیز فقه و ادبیات عرب آموخت .
ابن سمره ، عمر، طبقات فقهاء الیمن ، ج۱، ص۳-۴، به کوشش فؤاد سید، قاهره ، ۱۹۵۷م .
در نواحی مختلف یمن از جانب طاهر بن یحیی به قضاء و افتاء پرداخت . پس به اَبُین رفت و از جانب قاضی اثیرالدین در ۵۸۰ق /۱۱۸۴م به منصب قضای آنجا گمارده شد
جَنَدی ، یوسف ،السلوک فی طبقات العلماء و الملوک ، ج۲، ص۱۷، نسخه عکسی کتابخانه مرکز.
...