ابن سحنون

لغت نامه دهخدا

ابن سحنون. [ اِ ن ُ س َ ] ( اِخ ) ابوعبداﷲ محمدبن سحنون ندرومی. اصل او از ندرومه از اعمال تلمسان ، و مولد او قرطبه است ( 580 هَ.ق. ). سپس به اشبیلیه رفته و دانش طب از ابن رشد فراگرفته است و تلخیص کتاب المستصفی از اوست و او در خدمت ناصر و مستنصر وسپس ابوالنجا سالم بن هود و برادرش عبداﷲ بوده است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ سَحْنون ، ابوعبدالله محمد بن سحنون بن سعید بن حبیب تنوخی (۲۰۲-۲۵۶ق /۸۱۷ -۸۷۰م)، فقیه مالکی . می باشد.
وی مقدمات علوم را در قیروان فراگرفت و نزد پدر خویش فقه آموخت و از کسانی مانند عبدالله بن ابی حسّان یحصبی ، موسی بن معاویه صُمادحی ، عبدالعزیز بن یحیی مدنی هاشمی ، عبدالمؤمن بن مستنیر جزری و ابوعبدالرحمان بَقی ّ بن مخلّد استماع کرد و از ابوالحسن محمد بن نصر بن حضرم مناظره آموخت. او در ۲۳۵ق آهنگ مشرق کرد و در مصر بر ابورجاء بن اشهب وارد شد و عالمان و بزرگان مصر از جمله مُزَنی از اصحاب شافعی به دیدار وی آمدند، مزنی پس از بیرون آمدن از نزد وی سوگند خورد که کسی را داناتر و تیزهوش تر از وی نیافته است. ابن سحنون در همان سال از مصر به مکه رفت و مناسک حج را به جای آورد. در مدینه با ابومصعب زهری از اصحاب مالک بن انس و ی عقوب بن حمید بن کاسب ملاقات کرد و از ابومصعب و نیز سلمه بن شبیب استماع کرد.
مقام علمی
دانشمندان و عالمان پس از وی از او به نیکی یاد کرده و مقام علمی وی را ستایش کرده اند، از جمله ابوالعرب او را مورد وثوق شمرده و علم او را به مذهب مالک و آثار سلف ستوده است . وی حتی در زمان حیات پدرش سحنون از نظر علمی اهمیت یافت و حلقه درسی در کنار حلقه پدرش تشکیل داد به گفته ابن ابی دُلَیم ، ابن سحنون در فقه و مناظره چیره دست بود و به این وسیله از مذهب مالک به خوبی دفاع می کرد، ابن حارث نیز از آگاهی او بر حدیث سخن گفته است . مالکی حکایت مناظره وی با ابوسلیمان نحوی درباره خلق قرآن و مناظره ای دیگر با یکی از علمای یهود در مصر را که منجر به گرویدن وی به اسلام شد، به تفصیل بیان کرده است.
شاگردان
ابن سحنون شاگردان بسیاری تربیت کرد که از آن میان ابراهیم بن عتاب خولانی ، ابومحمد بن حکمون ، ابن ابی الولید خطیب و ابوالقاسم طوری متولی مظالم قیروان را می توان نام برد.
عقیده
...

پیشنهاد کاربران

بپرس