ابن زبیر ابوالحسن علی بن محمد قرشی اسدی کوفی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ زُبَیْر، ابوالحسن علی بن محمد بن عُبید بن زبیر قرشی اسدی کوفی (ذیقعده ۳۴۸-۲۵۴ق / ژانویه۹۶۰ - ۸۶۸م )، معروف به ابن کوفی ، ادیب ، کاتب و راوی است.
او از تبار اسد بن عبدالعزّی بن قصّی به کلاب و از قوم و قبیله زبیر بن عوام برادرزاده حضرت خدیجه بنت خُوَیلد است
محمد بن حسن طوسی ، الفهرست ، ج۱، ص۶۹، به کوشش اشپرنگر و دیگران ، بمبئی ، ۱۲۷۱ق /۱۸۵۴م .
پدرش از مردم کوفه بود، ولی او در بغداد اقامت گزید و از روزگار پدر به فراگیری دانش پرداخت . پدرش ارث فراوانی برای او بر جای نهاد و او همه را در راه دانش اندوزی ، فراهم آوردن کتابخانه ، خریدن و نسخه برداری کتاب و کمک به دانش پژوهان بینوا صرف کرد. وی کتابهای خود را دسته بندی کرده ، بر هر یک نشان خاصی نوشته بود تا یافتن آنها از میان انبوه کتابها آسان باشد. ابن زبیر به گردآوری و نشر کتاب عشق می ورزید و کتابهای بسیاری را به خط خویش نسخه برداری کرد و چندان در این کار اهتمام ورزید که با داشتن تواناییهای علمی ، کمتر به کار تألیف پرداخت.
علی بن یوسف ابن قفطی ، انباه الرواة، ج۲، ص۳۰۵، به کوشش گوستاو فلوگل ، هاله ، ۱۸۷۲م .
او از شاگردان و یاران ثعلب (امام کوفیان زمان خود در نحو و لغت ) بود.
یاقوت ، ادبا، ج۱۴، ص۱۵۳.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس