ابن داعی المهدی لدین الله ابوعبدالله محمد بن حسن علوی

[ویکی فقه] اِبْن ِداعی ، ابوعبدالله محمد بن حسن بن قاسم بن حسن علوی ملقب به المهدی لدین الله (۳۰۴- ۳۵۹ق /۹۱۶-۹۷۰م )، دانشمند و فقیه علوی که در زمان معزالدوله دیلمی شورش کرد و یک چند بر گیلان و نواحی اطراف آن تسلط یافت .
وی در دیلم زاده شد و در جوانی زمانی که معزالدوله در اهواز بود، نزد وی شتافت
ابن عنبه ، احمد، عمدة الطالب ، ج۱، ص۸۴، به کوشش محمد حسین آل الطالقانی ، نجف ، ۱۳۸۰ق /۱۹۶۱م .
ابن داعی در بغداد بار دیگر به معزالدوله پیوست و گویا در شمار سرداران سپاه او درآمد. به گفته ابن اثیر در نبردی که میان معزالدوله و توزون روی داد (۲۳۲ق /۹۴۴م )، معزالدوله شکست خورد و ۱۴ تن از سران لشکر او از جمله ابن داعی به اسارت توزون درآمدند.
ابن اثیر، الکامل ، ج۸، ص۴۰۸- ۴۰۹.
در ۳۵۳ق معزالدوله به قصد نبرد با ابن حمدان به سوی موصل شتافت . ابن داعی که در پی فرصت مناسب بود، روزی در نزد عزالدوله فرزند معزالدوله که در غیاب پدر، قائم مقام او بود، موضوعی را بهانه ساخت و پرخاش کنان با گروه اندکی از یاران خود از بغداد بیرون رفت و خانواده خود را بر جای نهاد و در اواخر شوال ۳۵۳ راه دیلم در پیش گرفت و پس از چندی به هوسم (رودسر) رسید و در آن جا قیام را آشکار ساخت .
مسکویه ، احمد، تجارب الامم ، ج۶، ص۲۰۷، به کوشش آمدروز، قاهره ، ۱۹۶۱م .
...