ابن خضر شهاب الدین ابوالعباس احمد بن محمد صالحی

[ویکی فقه] اِبْن ِ خَضِر، شهاب الدین ابوالعباس احمد بن محمد صالحی (۷۰۶- ۷۸۵ق / ۱۳۰۶-۱۳۸۳م )، مُقری و فقیه حنفی است.
وی در منابع متأخر «قول احمد» نیز نامیده شده است .
بغدادی ، هدیه ، ج۱، ص۱۱۵.
از زندگی وی آگاهی بسیاری در دست نیست ؛ همین اندازه گفته شده است که ابن خضر از عالمان و فقیهان حنفی زمان خود در دمشق بوده و از مشایخی چون عیسی مطعّم ، ابوبکر بن عبدالدائم ، قاضی سلیمان ، احمد بن ابی طالب حجّار
محمد ابن جزری ، غایة النهایة، ج۱، ص۱۱۳، به کوشش گ برگشترسر، قاهره ، ۱۳۵۱ق / ۱۹۳۲م .
از آثار وی کتاب حاشیه علی الفوائد الفناریة علی ایساغوجی در منطق است که در ۱۲۵۳ق / ۱۸۳۷م ضمن مجموعه ای در استانبول چاپ شده است و نیز کتاب حاشیة علی شرح العقائد النسفیة که به گفته زرکلی ،
زرکلی ، اعلام ، ج۱، ص۲۲۵.
...