ابن حنش ابوعبدالله شرف الدین محمد بن یحیی

[ویکی فقه] اِبْن ِ حَنَش ، ابوعبدالله شرف الدین محمد بن یحیی بن احمد بن حنش (ح ۶۵۰ - ۷۱۹ق /۱۲۵۲- ۱۳۱۹م)، فقیه و متکلم زیدی یمنی . است.
پدر وی یحیی و نیای او احمد بن سلطان حنش از فقیهان یمن بوده اند.
ابن ابی الرجال ، احمد، مطلع البدور و مجمع البحور، ج۴، ص۴۰۹، میکروفیلم دارالکتب ، شم ۴، ص۱۶.
ابن حنش نزد پدر خود یحیی بن احمد (د ۶۹۷ ق/ ۱۲۹۸م) و عبدالله بن علی بن احمد اَکْوع دانش آموخت.
شخصیت و مقام علمی
وی تمایل داشت که بین اصول و فروع جمع کند و مشکلات علمی را علت یابی نموده و تفاوت های متشابهات را دریابد. از این رو او را "چراغ راهنمای طالبان علم " و "زبان متکلمان " و "امام مجتهدان" نامیده اند.
ابن ابی الرجال ، احمد، مطلع البدور و مجمع البحور، ج۴، ص۴۰۹-۴۱۰، میکروفیلم دارالکتب ، شم ۴، ص۱۶.
...