ابن حامد

[ویکی فقه] اِبْن ِحامِد، ابوعبدالله حسن بن حامد بن علی بن مروان ، معروف به وراق (د ۴۰۳ق /۱۰۱۲م )، فقیه ، اصولی و محدث ِ بنام ِ حنبلی بود.
از تاریخ تولد و جزئیات زندگی او آگاهی چندانی در دست نیست . وی در بغداد می زیست و استاد و فقیه حنبلیان در روزگار خود بود. او را مجدِّدِ فقه حنبلی در سده ۴ق دانسته اند.
اساتید وی
ابن حامد فقه را از ابوبکر عبدالعزیز بن جعفر حنبلی معروف به غلام الخلال آموخت . کتاب خرقی را نزد احمد بن جعفر بن سالم ختلی خواند و از وی حدیث شنید. افزون بر این دو، از ابوبکر بن مالک قطیعی ، ابوبکر شافعی ، ابوبکر نجاد و ابوعلی بن صواف نیز استماع حدیث کرد.
شاگردان وی
وی استاد قاضی ابویعلی بن فراّء بوده است که خود بعدها یکی از فقیهان برجسته حنبلی و جانشین ابن حامد گردید. گفته اند که ابن حامد خود قاضی ابویعلی را به جانشینی برگزید. از دیگر شاگردان مشهور وی می توان از ابوطالب احمد بن عبدالله ابن سهل مشهور به ابن بقال یاد کرد که نزد وی فقه آموخت . کسان دیگری که از وی حدیث شنیده و روایت کرده اند، عبارتند از: ابواسحاق و ابوالعباس برمکی ، ابوطاهر بن قطان ، ابوعبدالله بن فقاعی ، ابوالقاسم طالب بن عشاری، ابوبکر بن خیاط و حسن بن علی اهوازی.
اخلاقیات ابن حامد
...