ابن حاجب عزالدین ابوحفص عمر بن محمد امینی

[ویکی فقه] اِبْن ِحاجِب ، ابوحفص عمر بن محمد بن منصور امینی ملقب به عزالدین (۵۹۳ - ۲۸ شعبان ۶۳۰ق /۱۱۹۷- ۹ ژوئن ۱۲۳۳م )، محدث و مورخ دمشقی بود. برخی از منابع کنیه او را «ابوالفتوح » نیز ذکر کرده اند.
وی در دمشق به دنیا آمد و احتمالاً به سبب آنکه جدش ، منصور بن مَسْرور، حاجب و دربان امین الدوله حکمران بُصری بوده
ابن مستوفی ، مبارک ، تاریخ اربل ، ج۱، ص۴۰۹، به کوشش سامی خماس صقار، بغداد، دارالرشید.
نخستین بار در دمشق ، در ۶۱۶ق /۱۲۱۹م از محضر هبةالله بن خضر بن طاووس استماع کرد. سپس در همان جا از موسی بن عبدالقادر، شیخ موفق ، ابن ابی لقمه و ابن البُن حدیث شنید. در ۶۲۴ق وارد اربل شد و در آن جا از شیخ ابوالمعالی صاعد بن علی واعظ واسطی و ابومحمدبدل بن ابی معمر حافظ تبریزی استماع حدیث کرد. آنگاه به بغداد رفت و نزد ابوالفرج فتح بن عبدالله بن عبدالسلام بغدادی و دیگران حدیث شنید.
ابن مستوفی ، مبارک ، تاریخ اربل ، ج۱، ص۴۰۹، به کوشش سامی خماس صقار، بغداد، دارالرشید.
افراد مختلفی از ابن حاجب حدیث شنیده اند، که زکی الدین برزالی ، ابو موسی رعینی و جمال الدین بن صابونی از آن جمله اند. همچنین ابن مستوفی گوید که از ابن حاجب حدیث شنیده است .
برزالی ، قاسم ، مشیخه قاضی القضاة ابن جماعه، ج۲، ص۵۶۲، به کوشش موفق عبدالقادر، بیروت ، ۱۴۰۸ق /۱۹۸۸م .
...