ابن جلجل سلیمان بن حسان

[ویکی نور] ابنِ جُلْجُل، سلیمان بن حسان اندلسی، ابوداوود پزشک و گیاه داروشناس مشهور اندلسی سده 4ق است. به رغم شهرت این پزشک، اطلاعات دقیقی از زندگی او در دست نداریم و مهم ترین منبع ما در این باره، نوشته ابن ابار است که احتمالاً آن را از شرح حالی که ابن جلجل خود نوشته، برگرفته است.
وی در قرطبه زاده شد و از 10 سالگی به تحصیل علم پرداخت و از کسانی چون احمد بن فضل دینوری و ابوالحزم وهب بن مسره فقیه و محدث در مراکز گوناگون علمی قرطبه حدیث آموخت و در جوانی از محدثانی مانند احمد بن سعید صدفی و ابوعبدالله محمد بن هلال روایت شنید.
در سال 358ق در 26 سالگی ادب عرب و «الکتاب» سیبویه را نزد محمد بن یحیی رباحی، ادیب و فقیه مشهور اندلس فراگرفت و در همان روزگار، ملازمت ابوبکر بن قوطیه و ابوایوب سلیمان بن ایوب را برگزید.
وی از 14 سالگی به پزشکی گرایش یافت. اگرچه از استادان او در این علم، در منابع ما یاد نشده، ولی با توجه به آنچه ابن ابی اصیبعه به نقل از مقدمه «تفسیر اسماء الادویه المفرده» ابن جلجل آورده است، می توان دانست که وی به ملازمت دانشمندان و پزشکانی که به ریاست حسدای بن شبروط اسرائیلی، پزشک و وزیر مشهور عبدالرحمان الناصر اموی با نیکلای راهب همکاری می کردند، درآمد و از آنان پزشکی آموخت. وی چندان در آن فن پیش رفت که در 24 سالگی، در پزشکی، صاحب رأی و نظر شد و به سبب همین مهارت در پزشکی و داروشناسی، منصب طبابت خاص خلیفه هشام دوم المؤید اموی یافت. پزشک و داروشناس مشهور، ابوعثمان سعید بن محمد بن بغونش در دوران اوج علمی ابن جلجل، از طلیطله به قرطبه آمد و چندی نزد او دانش آموخت.