ابن بیلیک

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ بَیْلیک ، احمد شهاب الدین محسنی (۲۴ محرم ۶۹۹ -۷۵۳ق / ۲۱ اکتبر ۱۲۹۹-۱۳۵۲م )، شاعر، ادیب ، فقیه شافعی و امیر منطقه دمیاط بود.
ابن بیلیک در اسکندریه به دنیا آمد. پدر وی بدرالدین بیلیک بن عبدالله محسنی ، «نایب » (والی ) اسکندریه و برادرش ناصرالدین در ۷۴۲ق /۱۳۴۱م «نایب » قاهره بود. پس از آنکه ناصرالدین مغضوب واقع شد، وی را به طرابلس و احمد را به دمشق تبعید کردند. در شام احمد بن بیلیک ، دوست و همدم امیر تنگز (د ۷۴۱ق /۱۳۴۰م ) نایب شام شد. به جهت این دوستی امیر شام زمینی به «اقطاع » به وی واگذار کرد . وی با تقی الدین سبکی نیز دوستی داشت ، حتی هنگامی که به نظم التنبیه شیرازی همت گماشت . اشعار را به تدریج به نظر و تأیید او می رسانید. وی نیز مدتی امیر دمیاط بود
آثار
از ابن بیلیک چندین کتاب به صورت خطی در کتابخانه های جهان موجود است :۱. الجواهر الثمین فی نخب سیرالامین ، رساله ای در سیره نبوی است که نسخه ای از آن در کتابخانه فاتح موجود است ۲. روضة الناظر و نزهة الخاطر، این کتاب شامل نظم و نثر و پند و اندرز و به شیوه کتاب زهرالا¸داب حصری است که نویسنده ، آن را برای امیر ناصر بن البدر محسنی تألیف کرده است . نسخه ای از آن در کتابخانه توپکاپی سرای به شماره ۸۳۶۹ موجود است .۳. الروض النزیه فی نظم التنبیه ، ابن بیلیک کتاب التنبیه فی فروع الشافعیة تألیف ابواسحاق ابراهیم بن علی شیرازی (د ۴۷۶ق /۱۰۸۳م ) را به نظم درآورد و الروض النزیه خواند. نسخه ای ازاین کتاب درمکتبةالاوقاف موصل و نسخه ای دیگر در کتابخانه چستربیتی به شماره ۳۳۱۲ موجود است .

پیشنهاد کاربران

بپرس