ابن بی بی حسین بن جعفری رغدی

دانشنامه آزاد فارسی

ابن بی بی ، حسین بن جعفری رُغدی ( ـ ۶۸۰ق)
(ملقب به ناصرالدین ) ادیب و تاریخ نگار ایرانی، از معاصران علاءالدین کیقباد اول . پدرش مجدالدین محمد ترجمان ، از سادات گورسرخ جرجان (گرگان )، بوده و در دربار سلجوقی به عنوان مشیری «فراشخانۀ خاص » برگزیده شد و سپس منصب «ترجمانی » گرفت و با این سمت نزد حکمرانان مختلف به سفارت رفت . مادر ابن بی بی (بی بی مُنَجِّمه ) که علت اشتهار وی به ابن بی بی نیز به همین مناسبت است ، در ستاره شناسی مهارت داشت و در دستگاه امرا و سلاطین به ویژه جلال الدین خوارزمشاه جایگاه خاص داشت . به علت شهرت بی بی منجمه ، پدر ابن بی بی در زمان علاءالدین کامیار در زمرۀ امرای سلجوقی درآمد. در تمام این مدت ابن بی بی همراه والدینش بود و در دستگاه سلجوقیان می زیست و احتمالاً بعد از مرگ پدر وظایف او را برعهده گرفت و در مختصر سلجوقنامه که خلاصة الاوامر العلائیة است از ابن بی بی که دارای نثری متکلف و پر تصنع بوده با عنوان «مالک دیوان طغرا» نام برده شده که معادل ریاست دیوان انشاء است . یگانه اثر باقی مانده از ابن بی بی ، الاوامرالعلائیه است که به اشارۀ علاءالدین عطا ملک جوینی و به نام علاءالدین کیقباد در تاریخ سلاجقۀ روم نوشته شده است .

پیشنهاد کاربران

بپرس