ابن براج

لغت نامه دهخدا

ابن براج. [ اِ ن ُ ب َرْ را ] ( اِخ ) قاضی سعدالدین ابوالقاسم عبدالعزیزبن نحریر. فقیه شیعی. ولادت او در مصر بود. وفات 481 هَ.ق. به بغداد نزد سیدمرتضی و شیخ طوسی فقه آموخت. از سید هشت دینار مشاهره داشت و در سال 438 به طرابلس شام رفت. گویند بیست سال و بقول دیگر سی سال قاضی آنجا بود و همانجا درگذشت و از هشتاد سال متجاوز داشت. کتب بسیاری در فقه تصنیف کرده ، از آنجمله است : کامل. موجز. المهذب. جواهر. معالم.منهاج. روضةالنفس. شرح جمل العلم. مُقرب. معتمد. عمادالمحتاج فی مناسک الحاج و کتابی در کلام. ( روضات ).

فرهنگ فارسی

فقیه شیعی ولادت او در مصر بود

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] اِبْن ِ بَرّاج ، سعدالدین ابوالقاسم عبدالعزیز بن نحریر بن عبدالعزیز ابن براج طرابلسی معروف به قاضی و ملقب به عزالمؤمنین (د شعبان ۴۸۱/اکتبر ۱۰۸۸)، فقیه و قاضی شیعی امامی .
از تاریخ تولد او آگاهی دقیقی در دست نیست ولی با توجه به اینکه عمرش را هشتاد و اندی نوشته اند، می توان گفت که در حدود ۴۰۰ق به دنیا آمده است .
شیخ ابوالقاسم عبدالعزیز بن نحریر بن عبدالعزیز بن البراج در مصر تولد یافت و در آن منطقه رشد و نما کرد.
تحصیلات خود را ابتدا در زادگاه خویش، سپس در بغداد ادامه داد تا اینکه یکی از فقهای نامدار و وجهه و اعتبار شیعه در عصر خویش گردید. او از علم وسیع و اطلاعات شایسته در زمینه فقه و علوم اسلامی برخوردار بوده است و تالیفات فراوان او نشان دهنده این وسعت اطلاعات و معلومات می باشد.
او در سال ۴۲۹ هـ.ق به جمع شاگردان علم الهدی پیوست و یکی از خواص شاگردان او قرار گرفت و در محضر او از منزلت و رتبت بسزایی برخوردار شد تا اینکه سید به رحمت ایزدی شتافت، او ملازمت شیخ الطائفه را داشت تا اینکه نمایندگی شیخ را در حدود شام پذیرفت و خود یکی از مردان فقه و فقاهت معروف آن دیار گردید.
او از سوی جلال الملک در سال ۴۳۸ قضاوت منطقه طرابلس را پذیرفت و در آن منطقه به رتق و فتق امور مسلمین پرداخت.
شیخ ابوالقاسم عبدالعزیز بن نحریر بن عبدالعزیز بن البراج، در مصر تولد یافت و در آن منطقه رشد و نما کرد. تحصیلات خود را ابتدا در زادگاه خویش، سپس در بغداد ادامه داد تا این که یکی از فقهای نامدار و وجهه و اعتبار شیعه در عصر خویش گردید او از علم وسیع و اطلاعات شایسته در زمینه فقه و علوم اسلامی برخوردار بوده است و تالیفات فراوان او نشان دهنده این وسعت اطلاعات و معلومات می باشد.
او در سال 429 هـ.ق به جمع شاگردان علم الهدی پیوست و یکی از خواص شاگردان او قرار گرفت و در محضر او از منزلت و مرتبت بسزایی برخوردار شد تا این که سید به رحمت ایزدی شتافت، او ملازمت شیخ الطائفه را داشت تا این که نمایندگی شیخ را در حدود شام پذیرفت و خود یکی از مردان فقه و فقاهت معروف آن دیار گردید. او از سوی جلال الملک در سال 438 قضاوت منطقه طرابلس را پذیرفت و در آن منطقه به رتق و فتق امور مسلمین پرداخت.

پیشنهاد کاربران

بپرس