[ویکی فقه] اِبْن اَمیرِ حاج ، یا ابن امیرالحاج ابوعبدالله محمد بن محمد بن محمد بن حسن بن علی بن سلیمان حلبی ، شمس الدین (د ۸۷۹ق / ۱۴۷۴م )، فقیه ، اصولی و مفسر حنفی است.
از وی به ابن مُوَقَّت
محمد سخاوی ، الضوء اللامع ، ج۹، ص۲۱۰، قاهره ، ۱۳۵۵ق /۱۹۳۶م .
ابن امیرحاج در ۱۸ ربیع الاول ۸۲۵ق /۱۱ مارس ۱۴۲۲م در حلب زاده شد. قرآن را نزد ابراهیم کفرناوی و دیگران فرا گرفت ، و دروس رایج آن دوران چون الاربعون النوویة در حدیث را از یحیی بن شرف نووی ، مختار در فروع فقه حنفی و مقدمه ابولیث نصر بن محمد سمرقندی و نیز جرجانیه را نزد اساتیدی از حلب آموخت و به فراگیری فقه از علاءِ ملطی و ادبیات از زین الدین عبدالرزاق پرداخت ، سپس به حماه رفت و از ابن اشقر حدیث آموخت . بعد به قاهره رفت و نزد ابن حجر عسقلانی حدیث شنید، و علاوه بر این مجملی از شرح الفیه عراقی در مصطلحات حدیث و غیر آن را از ابن حجر فراگرفت و در فقه ، قرآن و سنت ملازمت کمال الدین محمد بن همام الدین عبدالواحد اسکندری سیواسی مشهور به ابن همام را اختیار کرد؛ تا اینکه خود در فنون مختلف استاد شد و ابن همام و جز او به وی اجازه دادند و متصدی اقراء و افتاء گردید.
محمد سخاوی ، الضوء اللامع ، ج۹، ص۲۱۰، قاهره ، ۱۳۵۵ق /۱۹۳۶م .
ابن امیر حاج دو سال پیش از وفات به قصد اقامت در مکه یا بیت المقدس ابتدا عازم حج شد و در مکه اندک زمانی به اقراء و افتاء پرداخت . سپس به بیت المقدس رفت و حدود دو ماه آنجا ماند، اما در هیچ یک از این دو شهر از گزند معاندان آسوده نبود؛ از این رو از تصمیم اقامت خویش منصرف شد و به حلب که در آن جا حرمت او را نگاه می داشتند، بازگشت . اندکی بعد در شب جمعه ۲۹ رجب ۸۷۹ق /۹ دسامبر ۱۴۷۴م ، پس از ۵۰ روز بیماری درگذشت و در زادگاهش به خاک سپرده شد.
محمد سخاوی ، الضوء اللامع ، ج۹، ص۲۱۱، قاهره ، ۱۳۵۵ق /۱۹۳۶م .
...
از وی به ابن مُوَقَّت
محمد سخاوی ، الضوء اللامع ، ج۹، ص۲۱۰، قاهره ، ۱۳۵۵ق /۱۹۳۶م .
ابن امیرحاج در ۱۸ ربیع الاول ۸۲۵ق /۱۱ مارس ۱۴۲۲م در حلب زاده شد. قرآن را نزد ابراهیم کفرناوی و دیگران فرا گرفت ، و دروس رایج آن دوران چون الاربعون النوویة در حدیث را از یحیی بن شرف نووی ، مختار در فروع فقه حنفی و مقدمه ابولیث نصر بن محمد سمرقندی و نیز جرجانیه را نزد اساتیدی از حلب آموخت و به فراگیری فقه از علاءِ ملطی و ادبیات از زین الدین عبدالرزاق پرداخت ، سپس به حماه رفت و از ابن اشقر حدیث آموخت . بعد به قاهره رفت و نزد ابن حجر عسقلانی حدیث شنید، و علاوه بر این مجملی از شرح الفیه عراقی در مصطلحات حدیث و غیر آن را از ابن حجر فراگرفت و در فقه ، قرآن و سنت ملازمت کمال الدین محمد بن همام الدین عبدالواحد اسکندری سیواسی مشهور به ابن همام را اختیار کرد؛ تا اینکه خود در فنون مختلف استاد شد و ابن همام و جز او به وی اجازه دادند و متصدی اقراء و افتاء گردید.
محمد سخاوی ، الضوء اللامع ، ج۹، ص۲۱۰، قاهره ، ۱۳۵۵ق /۱۹۳۶م .
ابن امیر حاج دو سال پیش از وفات به قصد اقامت در مکه یا بیت المقدس ابتدا عازم حج شد و در مکه اندک زمانی به اقراء و افتاء پرداخت . سپس به بیت المقدس رفت و حدود دو ماه آنجا ماند، اما در هیچ یک از این دو شهر از گزند معاندان آسوده نبود؛ از این رو از تصمیم اقامت خویش منصرف شد و به حلب که در آن جا حرمت او را نگاه می داشتند، بازگشت . اندکی بعد در شب جمعه ۲۹ رجب ۸۷۹ق /۹ دسامبر ۱۴۷۴م ، پس از ۵۰ روز بیماری درگذشت و در زادگاهش به خاک سپرده شد.
محمد سخاوی ، الضوء اللامع ، ج۹، ص۲۱۱، قاهره ، ۱۳۵۵ق /۱۹۳۶م .
...
wikifeqh: ابن امیرحاج_محمد_بن _محمد_حلبی