ابن ام قاسم

[ویکی فقه] اِبْن ِ اُم َّ قاسِم ، ابومحمد بدرالدین حسن بن قاسم بن عبدالله بن علی مرادی مصری (د ۷۴۹ق /۱۳۴۸م )، مفسر، ادیب ، نحوی و فقیه مالکی است.
وی در مصر زاده شد و به مراکش کوچ کرد و تمام عمر را در آن جا زیست و از این رو به مراکشی نیز شهرت یافت .
نسب
در نسبت وی به ام قاسم گفته اند که این زن که از خاندان سلطنتی بوده ، حسن را به فرزندی پذیرفته ، و تربیت کرده است ، اما غالباً بر این عقیده اند که وی جدّه پدری حسن بوده است . این زن که زهرا نام داشته ، اهل فضل بوده و به «شیخه » معروف شده و حسن نیز شهرت خود را از او یافته است .
اساتید
حسن علم قرائت را از علامه مجدالدین اسماعیل ششتری ، فقه را از شرف الدین مغیلی مالکی ، ادبیات عرب را از ابوعبدالله طنجی و سراج دَمَنهوری و ابوزکریا غماری و ابوحیان ، و اصول را از شیخ شمس الدین بن لبان آموخت .
آثار
...