[ویکی فقه] اِبْن ِ اَعْرابی ، ابوسعید احمد بن محمد بن زیاد بن بشر بن دِرْهَم اموی بصری ، ملقب به شیخ الاسلام و شیخ الحرم (حیات: ۲۴۶-۳۴۰ یا ۳۴۱ ق /۸۶۰ -۹۵۱ یا ۹۵۲ م)، فقیه ، محدث ، حافظ، عارف و از مشایخ صوفیه است. وی اهل بصره بود و در مکه اقامت داشت.
ابن اعرابی ابتدا به دمشق سفر کرده و در آن جا حدیث شنیده است.
علی ابن عساکر، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۵۱، به کوشش عبدالقادر بدران ، دمشق ، ۱۳۳۰ق .
مقام علمی و عرفانی وی مورد ستایش عالمان پس از او قرار گرفته است. خواجه عبدالله انصاری او را عالم و فقیه و شیخ الحرم نامیده است ؛
خواجه عبدالله بن محمد انصاری ، طبقات الصوفیة، ج۱، ص۴۱۴، به کوشش عبدالحی حبیبی ، کابل ، ۱۳۴۱ش .
درباره اعتقادات وی گفته اند که فقیهی متمایل به مذهب اصحاب حدیث و مذهب ظاهریه بوده است.
علی ابن عساکر، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۵۱، به کوشش عبدالقادر بدران ، دمشق ، ۱۳۳۰ق .
...
ابن اعرابی ابتدا به دمشق سفر کرده و در آن جا حدیث شنیده است.
علی ابن عساکر، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۵۱، به کوشش عبدالقادر بدران ، دمشق ، ۱۳۳۰ق .
مقام علمی و عرفانی وی مورد ستایش عالمان پس از او قرار گرفته است. خواجه عبدالله انصاری او را عالم و فقیه و شیخ الحرم نامیده است ؛
خواجه عبدالله بن محمد انصاری ، طبقات الصوفیة، ج۱، ص۴۱۴، به کوشش عبدالحی حبیبی ، کابل ، ۱۳۴۱ش .
درباره اعتقادات وی گفته اند که فقیهی متمایل به مذهب اصحاب حدیث و مذهب ظاهریه بوده است.
علی ابن عساکر، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۵۱، به کوشش عبدالقادر بدران ، دمشق ، ۱۳۳۰ق .
...
wikifeqh: ابن اعرابی_بصری