ابن اخضر

[ویکی فقه] اِبْن ِ اَخْضَرْ، عبدالعزیز بن محمود بن مبارک بن محمود جُنابَذی (۵۲۴ -۶۱۱ق /۱۱۳۰-۱۲۱۵م )، مورخ ، فقیه و محدث حنبلی و از حافظان بنام حدیث بود.
به گفته یاقوت (د ۶۲۷ق /۱۲۳۰م ) که در روزگار ابن اخضر می زیست و در شمار شاگردان او بود، ابن اخضر از یک خانواده ایرانی جنابذی (گنابذی ، گنابادی ) بود. خود او در بغداد متولد شد و در همان جا زیست و درگذشت (۲/۱۲۰-۱۲۱). از این رو به جنابذی بغدادی شهرت یافت .
اساتید
او از پدرش و نیز از علی بن بکتاش ، عالمانی چون قاضی ابوبکر انصاری ، ابوالقاسم سمرقندی ، ابومحمد یحیی بن طراح ، عبدالوهاب انماطی
یاقوت ، بلدان حسن یوسفی اشکوری ، ج۲، ص۱۲۱.
ابن دُبیثی گویه که ابن اخضر در مسجد قصر بغداد حوزه درس داشت و کسان بسیاری از او حدیث می آموختند، از جمله : یوسف بن خلیل ، ابوعبدالله مقدسی ، ابوعبدالله برزالی ، نجیب عبداللطیف ، علم الدین قاسم لورقی ، علی بن اخضر ، اسرائیل بن احمد قرشی ،
ابن دبیثی ، محمد، ج۱، ص ۲۵۷، المختصر، بیروت ، ۱۴۰۵ق /۱۹۸۵م .
...