ابن اجدابی

لغت نامه دهخدا

ابن اجدابی. [ اِ ن ُ اَ ] ( اِخ ) ابواسحاق ابراهیم بن اسماعیل. از مردم اجدابیه ،میان بن غازی و طرابلس. او ادیبی فاضل بوده و کتاب کفایةالمتحفظ در لغت و کتاب الانواء و جز آن از اوست.

فرهنگ فارسی

ادیبی فاضل از مردم اجدابیه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ اَجْدابی ، ابواسحاق ابراهیم بن اسماعیل لُواتی طرابلسی ( سده ۶ق /۱۲م )، ادیب ، لغت شناس و آشنا به علوم قرآن ، فقه ، کلام ، هیأت و نجوم است.
گویا نیاکان وی از قبایل بربری لواته بودند که در اَدابیه ، واقع در میان بَرُقه و طرابلس ِ غرب سکونت داشتند و به همین سبب وی به ابن اجدابی شهرت یافت .
طاهراحمد الزاوی ، اعلام لیبیا، ج۱، ص۴، لیبی ، ۱۳۸۱ق /۱۹۶۱م .
او در طرابلس غرب به دنیا آمد و در همین شهر علوم متداول عصر خویش را فراگرفت و ظاهراً هیچ گاه از این شهر خارج نشد. تجانی (د ۷۲۱ق /۱۳۲۱م ) که تقریباً منبعی است که درباره زندگانی ابن اجدابی اطلاعات نسبتاً مفصلی به دست می دهد، در رحله خود
عبدالله تجانی ، رحله، ج۱، ص۲۶۴، به کوشش حسن حسنی عبدالوهاب ، تونس ، ۱۳۷۷ق / ۱۹۵۸م .
از زندگانی ابن اجدابی و نیز شاگردان ، استادان و معاصران وی اطلاعی به دست ما نرسیده است ، تنها می دانیم که وی با ابن هانش طرابلسی ، قاضی طرابلس در سالهای ۴۴۴-۴۷۷ق ، معاصر بود.
عبدالله تجانی ، رحله، ج۱، ص۲۶۳، به کوشش حسن حسنی عبدالوهاب ، تونس ، ۱۳۷۷ق / ۱۹۵۸م .
...

پیشنهاد کاربران

بپرس