[ویکی فقه] اِبْن ِ اَثیر، ابوالسّعادات مجدالدّین مبارک بن محمد شیبانى موصلى (۵۴۴ -۶۰۶ق /۱۱۴۹-۱۲۰۹م )، رجالى ، مفسر، مُحدِّث و فقیه شافعى در عراق بود.
وی برادر بزرگ تر عزّالدین و ضیاءالدّین ابن اثیر است که در جزیره ابن عُمَر (اکنون شهر مرزی میان سوریه و ترکیه است) زاده شد.
حموی، یاقوت ، معجم الادبا، قاهره ، ج ۱۷، ص۷۱، ۱۳۵۷ق / ۱۹۳۸م .
مجدالدین آن زمان که در موصل مى زیست ، به اتابکان زنگى موصل ، که از سوی سلجوقیان فرمانروای آنجا بودند، نزدیک شد و به وسیله چند تن از حاکمان زنگى به مقام مشاور ویژه و نیز منشى خاص دست یافت . وی مدتى خزانه دار سیف الدین غازی بن مَودود بن زنگى (د ۵۷۶ق /۱۱۸۰م ) بود و پس از آن مدتى نیز توسط سیف الدین به سرپرستى دیوان جزیره ابن عُمَر گمارده شد، آنگاه به موصل بازگشت و مقام نیابت دیوان را از سوی وزیر جلال الدین ابوالحسن على بن منصور اصفهانى عهده دار شد و پس از آن نزد مجاهدالدین قایماز (د ۵۹۵ق / ۱۱۹۹م ) راه یافت و در آنجا به مقام بلندی رسید. هنگامى که در ۵۸۹ق / ۱۱۹۳م مجاهدالدین دستگیر و زندانى شد و عزّالدّین مسعود جانشین وی گردید، وی در خدمت مسعود در آمد و پس از درگذشت او، به جانشین وی نورالدین ارسلان شاه پیوست و در فرمانروایى نورالدین ارسلان شاه پیوست و در فرمانروایى نورالدین قدرتى عظیم یافت .
حموی، یاقوت ، معجم الادبا، ج۱۷، ص۷۲-۷۳، قاهره ، ۱۳۵۷ق / ۱۹۳۸م .
مجدالدین در سال های پایانى زندگى ، فلج شد و دست و پای وی ناتوان گردید و از نوشتن بازماند، از این رو خانه نشین شد و رباطى در یکى از آبادی های پیرامون موصل بنیاد نهاد و تمام داراییش را وقف آن کرد.
ذهبى ، شمس الدین محمد، سیر اعلام النبلاء، ج ۲۱، ص۴۹۰، به کوشش بشّار عوّاد معروف و محیى هلال السرحان ، بیروت ، ۱۴۰۴ق /۱۹۸۴م.
...
وی برادر بزرگ تر عزّالدین و ضیاءالدّین ابن اثیر است که در جزیره ابن عُمَر (اکنون شهر مرزی میان سوریه و ترکیه است) زاده شد.
حموی، یاقوت ، معجم الادبا، قاهره ، ج ۱۷، ص۷۱، ۱۳۵۷ق / ۱۹۳۸م .
مجدالدین آن زمان که در موصل مى زیست ، به اتابکان زنگى موصل ، که از سوی سلجوقیان فرمانروای آنجا بودند، نزدیک شد و به وسیله چند تن از حاکمان زنگى به مقام مشاور ویژه و نیز منشى خاص دست یافت . وی مدتى خزانه دار سیف الدین غازی بن مَودود بن زنگى (د ۵۷۶ق /۱۱۸۰م ) بود و پس از آن مدتى نیز توسط سیف الدین به سرپرستى دیوان جزیره ابن عُمَر گمارده شد، آنگاه به موصل بازگشت و مقام نیابت دیوان را از سوی وزیر جلال الدین ابوالحسن على بن منصور اصفهانى عهده دار شد و پس از آن نزد مجاهدالدین قایماز (د ۵۹۵ق / ۱۱۹۹م ) راه یافت و در آنجا به مقام بلندی رسید. هنگامى که در ۵۸۹ق / ۱۱۹۳م مجاهدالدین دستگیر و زندانى شد و عزّالدّین مسعود جانشین وی گردید، وی در خدمت مسعود در آمد و پس از درگذشت او، به جانشین وی نورالدین ارسلان شاه پیوست و در فرمانروایى نورالدین ارسلان شاه پیوست و در فرمانروایى نورالدین قدرتى عظیم یافت .
حموی، یاقوت ، معجم الادبا، ج۱۷، ص۷۲-۷۳، قاهره ، ۱۳۵۷ق / ۱۹۳۸م .
مجدالدین در سال های پایانى زندگى ، فلج شد و دست و پای وی ناتوان گردید و از نوشتن بازماند، از این رو خانه نشین شد و رباطى در یکى از آبادی های پیرامون موصل بنیاد نهاد و تمام داراییش را وقف آن کرد.
ذهبى ، شمس الدین محمد، سیر اعلام النبلاء، ج ۲۱، ص۴۹۰، به کوشش بشّار عوّاد معروف و محیى هلال السرحان ، بیروت ، ۱۴۰۴ق /۱۹۸۴م.
...