ابن ابی عاصم احمد بن عمرو

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] «ابن ابی عاصم، ابوبکر احمد بن عمرو بن ابی عاصم ضحاک شیبانی»، از فقها و حافظان بزرگ حدیث، در سال 206ق، دیده به جهان گشود.
وی بر مذهب ظاهری بود و قیاس را باور نداشت و بر پایه آن رفتار نمی کرد. ابن تغری بردی او را از مصنفان حدیث و عالمی چیره دست شمرده است.
در پاره ای از منابع، از وی با عنوان «محدث بن محدث بن محدث» یاد شده است.
وی از مردم بصره بود و پس از درگذشت صالح بن احمد، در اصفهان، بر مسند قضا نشست و مدت 13 یا 16 سال در این سمت بود، اما بر اثر پیشامدی که میان وی و علی بن متویه رخ داد، از کار برکنار شد.
او برای شنیدن، فراگیری و ثبت حدیث، از این دیار به آن دیار می رفت. در کوفه، بغداد، دمشق، مصر، حجاز و دیگر بلاد اسلامی گردش کرد و از عده بسیاری حدیث شنید. در این سفرها، با ابوتراب نخشبی و کسان دیگر از مشایخ صوفیان، دیدار کرد و صحبت آنان را دریافت.
وی احادیث بسیاری شنیده بود و ازبر داشت. درباره قدرت حافظه او گفته اند که در فتنه صاحب الزنج، گنجینه کتاب هایش از میان رفت و او 50 هزار حدیث از حافظه خود نقل و بازنویسی کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس